Van Aberdeen naar Fair Isle

Aberdeen:

Na ca 36 uur zijn we in Aberdeen aangekomen. Wat me opviel waren de grote hoeveelheden windmolens die op de Noordzee staan. Bij het binnenlopen van Aberdeen regende het. Het leek me echt Schot weer. In Aberdeen gaan er ca. 50 mensen af. Dit zijn vooral agenten, die een promotie reis hadden. Ze moeten natuurlijk reizen gaan verkopen aan boord van de Oceanwide schepen. Maar er komen weer 50 nieuwe passagiers voor terug. Om de wissel goed te laten verlopen, moest iedereen van boord. Wij gingen een uitje maken in de omgeving, 2 bussen vol.

Als eerste gingen we vogels bekijken bij de kliffen van Bullers of Buchan. Er zijn talloze vogelaars aan boord, zelfs twee Nederlandse groepen met een gids. Allemaal voorzien grote verrekijkers en telelenzen. Wij wilden vooral puffins, (papegaaiduikers) zien. Gelukkig waren ze er, al zaten ze wel tegen de steile kliffen aan. Niet makkelijk voor onze simpele camera. De kliffen werden verder bevolkt door zeekoeten en alken en allerlei meeuwen soorten. De rotsen waren mooi gekleurd door paarse en gele bloemetjes. Het weer was wat beter geworden en het zonnetje kwam zelfs door. Maar er stond nog wel een stevige wind. Na 2 uur ging het verder naar de monding van een rivier bij Gallowhill. Dit was een duingebied met een breed strand. Hier keken zeehonden vanuit de rivier nieuwsgierig naar al die mensen aan de wal. Aan de overkant lagen ze ook op het strand, want daar konden geen mensen komen. Hier waren vooral eidereenden. Gewoon even vragen aan een vogelaar. Makkelijk hoor. Bij de golfclub, die hier ook was, even wat gedronken. Het was niet druk met golfers. Daarna weer net de bus terug naar Aberdeen (betekent monding van de Dee). Onderweg kwamen we langs het golfresort van Donald Trump. De bussen hebben voor ons nog een toeristisch rondje over het terrein gemaakt. Er was nog veel in aanleg. Maar het golfhotel zag er prachtig uit. Het was een groot landhuis met een mooie tuin eromheen. Van Aberdeen niet veel gezien. De huizen en gebouwen zijn opgetrokken uit graniet. Dat ziet er best mooi uit als de zon schijnt. Vlak bij de haven nog een oud vissersdorpje bezocht. Kleine huisjes met aan de zeezijde geen ramen. De tuintjes lagen in een door de huizen omheinde vierkant. Ze werden van de huizen gescheiden door de weg. Die tuintjes waren wel een beetje over de top met aankleding. Daar zijn Nederlandse kabouter tuinen niets bij. Ieder had z’n eigen artistieke creativiteit. Marianne heeft ze allemaal op de foto gezet. Om 5 uur waren we weer aan boord en een uurtje later vertrokken we. Nog in de haven zagen dolfijnen. Die schijnen vaker in de haven te zitten. Inmiddels had het zonnetje weer plaats gemaakt voor regen. Dus we hebben mazzel gehad met het weer.

Fair Isle:

De volgende ochtend werden we wakker terwijl we bij Fair Isle aankwamen. Dit is een kleiner eiland van de Shetland eilanden. De wind stond precies richting de landing plaats. Dat was niet goed om van het schip in de zodiacs te stappen en naar de wal te varen. Daarom werd besloten om naar een ander punt te varen. Daar ging het wel. Het schip ging ten anker en per dek werd gevraagd om aan boord van de zodiacs te gaan. Bij de Hondius kan er op dek 3 een deur in de scheepshuid open, waardoor je in de zodiac kan stappen. Dit ging vrij makkelijk. De meeste passagiers zijn wat ouder, dus dat overstappen is niet voor iedereen makkelijk. We landden op een klein steiger, vlakbij een scheepshelling met een grote vissersboot en een klein strand. Daarna kon je meteen de kliffen omhoog lopen, waar tegenaan veel zeevogels aan het broeden waren. Hier waren heel veel puffins. Ze hadden nestjes in de grond. En ze waren niet bang voor mensen, dus je kon vrij dichtbij komen, zo’n 5 tot 10 m. Het zijn mooie grappige vogeltjes. Na een tijdje zijn we naar het dorpje gelopen, zo’n 4 km verderop. Inmiddels hadden we wel twee stortbuien over ons heen gehad. Maar gelukkig scheen de zon er ook nog tussendoor. Op het eiland wonen ca 50 mensen. Het schooltje heeft 3 kinderen. In het dorpshuis kregen we thee en koffie en zelfgemaakte lekkernijen. Verder werden er ambachtelijke truien en mutsen verkocht. Op de weg terug scheen er een lekker zonnetje. Het was misschien 15oC. Toen nog even bij de puffins langsen natuurlijk al die andere soorten, zoals stormvogels, Jan van Genten, sternen en nog veel meer soorten. Daarna terug naar boord. Er was een zodiac die heen en weer pendelde. Maar hij bleef wel erg lang weg. Toen hij uiteindelijk terugkeerde zaten alle passagiers er nog in. Het was ze niet gelukt om aan boord te komen. Er was deining en zeegang uit verschillende richtingen en de golfhoogte bij de boot was toch wel 1 m a 1,5 m. Na enig overleg en 10 in plaats van 12 passagiers aan boord werd een nieuwe poging gewaagd. Wij konden meteen mee. Eenmaal langszij zag je dat er best hoge golven tussen zaten. Regelmatig was de golf hoger dan de onderkant van de deur. Dus de golf ging een stukje het schip in. Maar daarna kwam het water er ook weer uit. Dus als je in de zodiac aan de kant van het schip zat, kon het zomaar gebeuren dat je het water wat uit het schip liep in je nek kreeg. Als je een beetje goed timede ging het wel om de overstap te maken. Je werd goed vastgepakt door de bemanning. Eenmaal aan boord stapte je in een bak met water boven je knie. Gelukkig hadden Marianne en ik onze regenbroek over onze laarzen. Zodoende liepen onze laarzen niet vol, wat bij anderen wel gebeurde. Marianne en ik zijn bijna droog aan boord gekomen. Maar anderen waren zeiknat. Als ware ramptoeristen hebben we daarna vanaf dek staan kijken, hoe het iedereen verging. Later is besloten de deur dicht te doen en via de gangway aan boord te gaan. Dat ging wel iets makkelijker. Uiteindelijk is iedereen heelhuids aan boord gekomen.

Nu zijn we onderweg naar het eiland Jan Mayen op 2 dagen varen. Inmiddels is de wind toegenomen tot 8 bft en is de boot aardig aan het stampen.