Wel bagage, maar geen ticket

Goede nieuws is dat Cor gisteren zijn bagage heeft gekregen, maar we vandaag een groter probleem hadden. Daarover straks meer.

Vanochtend verliep alles nog prima. Na wederom een relaxt ontbijt op ons balkon, hadden we nog wat tijd voordat we opgehaald zouden worden. Die tijd hebben we besteed aan het halen van een Starbucks koffie (favoriet van Marianne) een paar straten verderop.

Op het vliegveld aangekomen, gingen we bij de automaat inchecken. Dat lukte niet, dus maar naar de balie. Terwijl Paul en ik naar de balie gingen, paste Cor op de bagage, met het verzoek om een plekje aan het raam te regelen. Helaas moesten we al snel aan Cor laten weten dat we een groter probleem hadden dan geen plek aan het raam: we stonden helemaal niet op de vlucht geboekt. Er was blijkbaar wel een reservering gemaakt, maar geen ticket geboekt. Daar sta je dan. Er was geen enkel ticket- of reserverings nummer, noch via onze paspoorten, waarmee we konden inchecken. De dame aan de balie vond het vervelend voor ons, maar verwees ons naar onze reisagent. Gezien het tijdsverschil van 11 uur met Nederland, hadden we niet veel hoop, dat die ons kon helpen. Maar toch maar contact opgenomen met het noodnummer van Pacific Island Travel, waar we onze reis geboekt hebben. De medewerker wist ons te vertellen, dat de dame een verkeerd ticket nummer gebruikte, want deze vlucht was onderdeel van onze intercontinentale vlucht. De dame was beledigd, toen ik aangaf dat zij, volgens onze agent, iets verkeerd deed. Uiteindelijk hebben we de dame aan de balie met de medewerker van PIT laten praten en het advies van de medewerker van PIT was om maar een nieuw ticket te kopen. Dat hadden wij ook al bedacht, want we wilden toch wel onze reis voortzetten. Ik vertel het verhaal nu vrij feitelijk, maar ik was erg boos op de medewerker van PIT, vooral gezien zijn reactie. Eerst gaf hij aan, dat we maar beter onze papieren op orde moesten hebben en uiteindelijk als laatste dat: dit nog nooit gebeurd was. Tja, daar heb je niets aan, als je op het vliegveld van Honolulu staat en naar Kauai wilt. Enfin, na een paar honderd dollar betaald te hebben voor ticket en bagage, kregen we een boarding card en konden we naar Kauai.

In een kleine Boeing vertrokken we naar Kauai, met een mooi uitzicht op de baaien van Oahu achter ons. Op Kauai onze huurauto opgehaald, een witte Chrysler Captiva, en op weg naar ons hotel. Dat was maar een minuutje of 10 rijden en bleek een prachtig resort te zijn met allemaal lage appartementen met uitzicht op zee. Omdat we te vroeg waren en onze kamer nog niet klaar was, zijn we maar eerst boodschappen gaan doen. Dat was weer een forse aderlating, want het is hier bepaald niet goedkoop, maar dat wisten we van tevoren en we zitten de komende dagen weer aan een heerlijk ontbijt met verse ananas. 
Ons appartement is erg ruim, met keuken, zitkamer, eethoek, slaapkamer en twee badkamers.
Enige nadeel is dat Cor zijn bed elke dag in- en uitgeklapt moet worden, want dat is ook onze zitbank. We hadden een upgrade kunnen krijgen, maar dat kostte ons teveel (40 dollar per dag extra) en daar zijn we nu weer net iets te knieperig voor.

Onze eerste indruk van Kauai is dat het een prachtig eiland is, behalve de weg en de huizen, is alles groen. De bergen zijn puntig en in de verte in nevelen gehuld. Het weer is heerlijk, een aangename temperatuur met een klein briesje. Ik vermoed dat we ons de komende week hier wel vermaken.
Morgen gaan we naar Waimea Canyon.