Omweg door sneeuw en harde wind
Door: Marianne
Blijf op de hoogte en volg Paul
11 Maart 2017 | Noorwegen, Tromsø
11 maart Amsterdam - Tromso
Een lange vlucht zegt niet altijd alles, want een korte vlucht kan ook lang worden.
Dat bleek vandaag wel. Vanochtend om 2.15 opgestaan, onze vlucht zou om 6.40 gaan. Zo’n vroege vlucht is niet fijn omdat je middenin de nacht wegmoet, maar het is heerlijk rustig op de weg en bij het inchecken en controles. De vlucht van Transavia ging keurig op tijd, het vliegtuig zat nog niet voor de helft vol. Onderweg zagen we de besneeuwde fjorden onder ons, maar richting Tromso werd het bewolkter en de gezagvoerder vertelde dat het in Tromso sneeuwde. Boven Tromso bleven we even rondcirkelen, omdat de landingsbaan sneeuwvrij gemaakt moest worden. Uiteindelijk gingen we toch landen. Bijna dan, want op het allerlaatste moment besloot de gezagvoerder een doorstart te maken, vanwege te veel rugwind. Hij gaf aan, dat hij nog even bleef cirkelen totdat de omstandigheden beter zouden zijn. Na een paar rondjes besloot de gezagvoerder niet in Tromso te landen, maar naar Evenes door te vliegen. Dat zou het vliegtuig sowieso doen, maar het plan was toch wel, dat wij dan al wel uitgestapt zouden zijn. Niet dus. Enfin, na een 20 tal minuten zijn we geland in Evenes. Daar gingen wat passagiers uit en de rest bleef zitten in afwachting van.
De captain en zijn 2e vlieger kwamen gezellig met de passagiers kletsen en legden wat specifieker uit wat het probleem was geweest. De landingsbaan in Tromso is vrij kort en door die harde wind en de sneeuw was dit te kort om veilig te kunnen landen. Als het bericht kwam dat de omstandigheden verbeterd waren, zouden we weer terugvliegen naar Tromso. Maar die weersomstandigheden werden niet beter en besloten werd dat de passagiers met de bus naar Tromso gebracht zouden worden. Dus met 2 bussen op pad naar Tromso. Dat was geen straf, want het landschap onderweg was schitterend, echt een winters wonderlandschap. Dikke sneeuw, met sneeuw bespikkelde sparrenbomen, dichtgevroren fjorden, bijna geen auto’s onderweg. Met een korte stop onderweg (koud!) waren we na ruim 4 uur in Tromso. We zitten in het Scandic Ishavs hotel, aan de haven, waar de Hurtigruten klaar ligt om te vertrekken. Alle passagiers vandaag waren Nederlands, maar iedereen gaat een andere richting uit. Sommigen gaan vandaag al verder met de Hurtigruten, een grote groep gaat een rondreis Noordkaap maken (ik weet niet waarmee) en wij gaan morgen door naar Spitsbergen. Over 5 dagen komen we hier weer terug en dan mogen wij met de Hurtigruten mee.
We zijn net nog even Tromso in geweest. Het sneeuwt en is guur. Paul heeft zijn lange onderbroek al aangedaan.
Vanuit onze hotelkamer kijken we uit op de haven en aan de overkant van het fjord ligt de Ijszeekathedraal, die nu verlicht is en met zijn hoekige vorm boven Tromso uitsteekt. Het gebouw is opgebouwd uit beton, dat aan de buitenzijde met aluminium bekleed is en heeft zowel aan de voor- als achterkant een glazen gevel van 35 m hoog. Het ontwerp symboliseert de ijsbergen, het poollicht en de poolnachten.
Vanuit onze kamer zagen we nog net de boeg van de Hurtigruten en we hebben hem zoeven zien wegvaren. Vanuit onze hotelkamer was dat al een prachtig gezicht en vanaf het schip zelf moet het ook schitterend zijn.
Ons arctische avontuur is begonnen en we hebben er zin in.
Een lange vlucht zegt niet altijd alles, want een korte vlucht kan ook lang worden.
Dat bleek vandaag wel. Vanochtend om 2.15 opgestaan, onze vlucht zou om 6.40 gaan. Zo’n vroege vlucht is niet fijn omdat je middenin de nacht wegmoet, maar het is heerlijk rustig op de weg en bij het inchecken en controles. De vlucht van Transavia ging keurig op tijd, het vliegtuig zat nog niet voor de helft vol. Onderweg zagen we de besneeuwde fjorden onder ons, maar richting Tromso werd het bewolkter en de gezagvoerder vertelde dat het in Tromso sneeuwde. Boven Tromso bleven we even rondcirkelen, omdat de landingsbaan sneeuwvrij gemaakt moest worden. Uiteindelijk gingen we toch landen. Bijna dan, want op het allerlaatste moment besloot de gezagvoerder een doorstart te maken, vanwege te veel rugwind. Hij gaf aan, dat hij nog even bleef cirkelen totdat de omstandigheden beter zouden zijn. Na een paar rondjes besloot de gezagvoerder niet in Tromso te landen, maar naar Evenes door te vliegen. Dat zou het vliegtuig sowieso doen, maar het plan was toch wel, dat wij dan al wel uitgestapt zouden zijn. Niet dus. Enfin, na een 20 tal minuten zijn we geland in Evenes. Daar gingen wat passagiers uit en de rest bleef zitten in afwachting van.
De captain en zijn 2e vlieger kwamen gezellig met de passagiers kletsen en legden wat specifieker uit wat het probleem was geweest. De landingsbaan in Tromso is vrij kort en door die harde wind en de sneeuw was dit te kort om veilig te kunnen landen. Als het bericht kwam dat de omstandigheden verbeterd waren, zouden we weer terugvliegen naar Tromso. Maar die weersomstandigheden werden niet beter en besloten werd dat de passagiers met de bus naar Tromso gebracht zouden worden. Dus met 2 bussen op pad naar Tromso. Dat was geen straf, want het landschap onderweg was schitterend, echt een winters wonderlandschap. Dikke sneeuw, met sneeuw bespikkelde sparrenbomen, dichtgevroren fjorden, bijna geen auto’s onderweg. Met een korte stop onderweg (koud!) waren we na ruim 4 uur in Tromso. We zitten in het Scandic Ishavs hotel, aan de haven, waar de Hurtigruten klaar ligt om te vertrekken. Alle passagiers vandaag waren Nederlands, maar iedereen gaat een andere richting uit. Sommigen gaan vandaag al verder met de Hurtigruten, een grote groep gaat een rondreis Noordkaap maken (ik weet niet waarmee) en wij gaan morgen door naar Spitsbergen. Over 5 dagen komen we hier weer terug en dan mogen wij met de Hurtigruten mee.
We zijn net nog even Tromso in geweest. Het sneeuwt en is guur. Paul heeft zijn lange onderbroek al aangedaan.
Vanuit onze hotelkamer kijken we uit op de haven en aan de overkant van het fjord ligt de Ijszeekathedraal, die nu verlicht is en met zijn hoekige vorm boven Tromso uitsteekt. Het gebouw is opgebouwd uit beton, dat aan de buitenzijde met aluminium bekleed is en heeft zowel aan de voor- als achterkant een glazen gevel van 35 m hoog. Het ontwerp symboliseert de ijsbergen, het poollicht en de poolnachten.
Vanuit onze kamer zagen we nog net de boeg van de Hurtigruten en we hebben hem zoeven zien wegvaren. Vanuit onze hotelkamer was dat al een prachtig gezicht en vanaf het schip zelf moet het ook schitterend zijn.
Ons arctische avontuur is begonnen en we hebben er zin in.
-
12 Maart 2017 - 04:15
Ina:
Wouw, wat gaan jullie een mooi avontuur beleven!
Spitsbergen, een al niet dagelijkse bestemming, en dan een cruise maken?
Een geweldige tijd in dit prachtige en bijzondere gebied. -
12 Maart 2017 - 09:27
Tess:
Al klinkt het fantastisch ...ik wil niet ruilen! Gisteren de eerste citroenvlinders EN bruine kikker gezien....Lente!! -
12 Maart 2017 - 12:38
Cor En Ine:
Schitterende reis, lijkt me heel mooi.
We zijn net terug van Miami: veel zon en 27graden; is ook leuk.
Ben benieuwd naar jullie vervolg. -
12 Maart 2017 - 18:19
Budi:
Goede reis! Klinkt al helemaal goed -
13 Maart 2017 - 13:23
Jan:
Mooi, maar wel KOUD.
Veel plezier, hoewel ff een lekker zonnetje aan dek pakken er waarschijnlijk niet inzit -
13 Maart 2017 - 13:35
Irma:
Wat een belevenis al tot nu toe. Ben nu al nieuwschierig naar jullie volgende verhaal. Het lijkt mij echt prachtig met al die sneeuw. Het wordt vast een spannend reisje. Weer iets totaal anders.
Geniet ervan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
