Wanaka
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
24 November 2017 | Nieuw Zeeland, Wanaka
Een paar dagen geleden zijn we met mooi weer uit Picton vertrokken naar Marahau aan de rand van het Abel Tasman park. Het begin van de route tot Nelson was erg mooi met vele uitzichten over de Marlborough Sound en de Sound ernaast. Op een gegeven moment stond er een eenzame backpacker te liften en die hebben we een stukje meegenomen. Hij heette Hans, kwam uit Duitsland en reisde drie maanden door Nieuw Zeeland. Hij had net zijn studie afgerond. In Nelson hebben wij hem in het centrum afgezet. Daarna ging het over een redelijke vlakke weg naar Marahau. In Marahau hadden we een prachtige kamer, die ook erg leuk was ingericht. Ook het terras en de aangrenzende tuin waren mooi. Er liepen van allerlei soorten inheemse kip achtigen rond. Ook nu weer prachtig weer.
De volgende dag zijn we gaan kajakken op zee. Eerst moesten we een stuk met de watertaxi. Dit was een soort speedboot, die op een trailer achter een tractor het water werd ingereden. De passagiers zitten dan al aan boord en ook een stuk of 6 kajaks waren achterop geladen. Omdat het eb was en de zee zich een flink stuk had teruggetrokken, duurde het even voor we in zee dreven. Vervolgens ging het met hoge snelheid naar het begin van de kajakplek, een strandje in de buurt van een pelsrobben kolonie. De pelsrobben zaten voornamelijk op een klein eilandje. Na de instructie zijn we met drie kajaks naar het eiland gepeddeld. We hebben wel wat zeehonden gezien, ook wel dichtbij, maar er waren er niet zoveel. Gelukkig zagen we ook nog 1 pinguïn zwemmen. Na een rondje om het eiland gingen we verder langs de kust naar een ander strandje, ons eindpunt. Marianne zat voor in de kajak en ik achter. Ik moest sturen, maar volgens haar deed ik dat niet goed genoeg (we gingen nogal zigzaggend op ons doel af). Ook peddelde ik niet genoeg, want telkens als ze omkeek, ruste ik net even uit. Schijnt hier in Nieuw Zeeland de gewoonte te zijn, want bij veel kajakkers die we later zagen waar de vrouw voorin zat en de man achterin, was de vrouw veelal alleen aan het peddelen. Naderhand had ik behoorlijk spierpijn in vooral mijn linkerarm, dus moest ik toch wel wat gedaan hebben. Op het mooie strandje moesten we wachten op de watertaxi en hebben we onze lunch opgegeten. Ik was ook lunch voor de zandvliegjes. Ondanks anti insecten spray ben ik behoorlijk geprikt en dat jeukt zo. Geef mij maar het Nederlandse strand.
In de namiddag zijn we nog gaan paardrijden. De paarden staan in een wei naast ons appartement. De begeleidster was nog ontdaan van de vorige dag. Toen zagen we drie paarden zonder ruiter terugkomen. Eraf gevallen. Paul moest op het paard, dat waarschijnlijk als eerste zijn ruiter had afgegooid. Na een korte instructie hebben we 2 uur gestapt op en langs het strand. Op 1 galopje na. Dat viel dus tegen. Als ervaren ruiter wil je wel wat meer draven en galopperen. Maar volgens onze begeleidster kon dat niet, vanwege dat ze te diep in het zand zakten. Nou het bleken ook nog renpaarden geweest te zijn. Die kunnen wel wat hebben. Buiten ons waren er geen anderen mee.
De volgende dag was weer prachtig zonnig weer. De rit ging over het Zuider Eiland naar de westkust. Daar hebben we een kleine omweg gemaakt naar Kaap Foulwind. Daar vlakbij zat ook een pelsrobben kolonie. Ook hier waren er maar een paar thuis. Maar het was een mooie omgeving en je kon ze goed zien. Vervolgens door naar onze volgende stop Punakaiki. Hier hadden we een kleine maar nette kamer. ’s avonds nog de pancake rotsen vlakbij bekeken. Grappig en mooi om te zien. De rotsen leken te bestaan uit opgestapelde pannenkoeken.
Een dag later waren we vroeg op pad, want we hadden een lange rit voor de boeg naar “Haast”. Het landschap was mooi en afwisselend. Tussendoor nog gestopt en 2 uur gewandeld naar de Frans Josef gletsjer. Inmiddels was het wel helemaal bewolkt, dus zagen we alleen de onderkant van de gletsjer. Uiteindelijk waren we laat in de middag in Haast. Een heel klein dorpje waar niets te beleven viel. De kamer was erg klein, niet wat we gewend waren. Maar even slapen en toen verder naar Wanaka. Dat was ook weer een mooie rit. We reden langs de brede Haast rivier en hebben diverse keren gestopt om naar watervallen te lopen. Daarna ging het omhoog tot we op een hoogvlakte arriveerden. Inmiddels waren de wolken verdwenen en scheen de zon weer. We reden langs grote meren met mooie uitzichten. Er staat hier van alles in bloei. Uiteindelijk waren we om 1 uur in Wanaka. Wanaka is een gezellige gemoedelijke plaats aan een mooi meer, waar we de komende 3 nachten blijven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley