Het lijkt wel vakantie!

Het is al weer onze laatste avond in Bananes Vertes. Het is heerlijk uitrusten geweest, echt vakantie. De hutjes liggen verspreid tegen de berg op in een mooi aangelegde tuin. We hebben een hut met sanitair en slaapkamer. En haaks daarop een hutje om te koken en een eettafel. Er tussen is een klein zitje met hangmat en de jacuzzi. De eerste dag zijn we de berg opgelopen. De vulkaan Le Soufriere was goed te zien, wat niet veel gebeurt. We liepen langs een doodlopende weg omhoog. Er reden nog best wel wat auto’s omhoog. Boven is een parkeerplaats. Na anderhalf uur in de zon omhoog lopen hadden we het wel gezien. Bij een picknickplaats hebben we van het uitzicht over zee genoten en onze lunch opgegeten. Eigenlijk wilde we zijpaden in om te wandelen. Maar die konden we niet vinden terwijl maps.me ze wel aangaf. Binnen een half uur waren we beneden en hebben we de rest van de dag gerelaxt. Een beetje gezwommen en opgedroogd in de zon en boeken lezen in de hangmat. ’s Avonds koelt het lekker af. Dan en ook ’s morgens vroeg is het lekker in de jacuzzi. Overdag is het in de zon heet, maar in de schaduw is de temperatuur aangenaam.

De dag erna zijn we de kustweg in het zuiden van Basse Terre gereden. Bij het dorpje Vieux Fort hebben we de auto boven aan de doorgaande weg gezet. Daarna via het oude fort, dat betere tijden heeft gekend, naar de vuurtoren gelopen. Allemaal niet speciaal, maar wel lekker even gelopen. Daarna hebben we verderop nog over een zwart strand met palmbomen gewandeld, waar maar weinig mensen waren. De kustweg was niet erg breed en her en der waren ze bezig met wegwerkzaamheden. Gelukkig was het niet druk. De afstanden zijn niet groot en je kan bijna niet harder dan 50 km/uur rijden. De omgeving is wel mooi. Overal is het groene jungle. Heel anders dan Aruba. Om 2 uur waren we weer terug in Les Bananes Vertes, waar we verder rustig aan gedaan hebben.

Gisteren zijn we met de auto hetzelfde stuk naar boven gereden, als waar we gelopen hadden. Helaas begon het te regenen. Toen we voorbij de picknickplaats waren, werd het ineens heel druk met auto’s. Terwijl de toch al niet brede weg nog smaller werd, en scherpe haarspeld bochten kreeg, stonden overal langs de weg auto’s geparkeerd. Je kon tegenliggers niet meer goed passeren. Ik vond het niet leuk meer. Daarom zijn we bij de eerste mogelijkheid gekeerd en naar beneden gereden. Al die mensen, die er waren, gingen de vulkaan op lopen. Volgens zeggen is het bovenste gedeelte wel klauteren en kunnen er zwavelgassen vrijkomen.

We hebben tot nu toe prima weer. Veel zon en af en toe wat wolken. De hoge vulkaan zorgt wel dat de vochtige wind uit het noordoosten omhoog moet en dan gaat condenseren. Dus een bui is altijd mogelijk. Maar die hebben we nog nauwelijks gehad.

Vandaag niet veel gedaan, beetje rondgewandeld. De vulkaan was weer goed te zien. Ook hebben we genoten van de kolibries, die vlak naast ons huisje de nectar uit de bloemen halen. Er lopen hier ook hele grote geel/zwarte rupsen rond van wel 10 cm. Er komt een grote nachtvlinder uit. Marianne zag in de tuin nog een mangoeste. In de keuken hebben we vaak kleine vink-achtige vogeltjes, die graag mee eten. Er lopen hier ook heel veel Harry’s rond (het groene hagedisje van de politie-inspecteur uit Death in Paradise). Dus genoeg te zien.