Terre-de-Haut

nmiddels zijn we op Terre-de-Haut. We zijn al weer helemaal gewend.

De dag dat we hier gekomen zijn, had wat kleine moeilijkheden. De straatjes van Trois Riviere waren nogal nauw, dus stond er file naar de ferry. Uiteindelijk waren we toch nog ruim op tijd en vonden we ook nog een parkeerplaats. Auto’s kunnen niet op deze ferry. Na onze vouchers te hebben ingewisseld voor kaartjes, wilden gaan inschepen. Maar de scanner pakte onze kaartjes niet, want de datum was verkeerd. Er stond 17 november 2024 op. Marianne had gelukkig nog een kopie van de voucher, dus we kregen nieuwe kaartjes.In een half uur bereikten we het haventje van het eiland Terre-de-Haut. Kwart voor tien stonden we op de kade. We hadden bagage transport via ons appartement geregeld. We zouden de ophaalster (ene Samantha) aan het einde van de pier ontmoeten. Toen iedereen weg was nog geen Samantha te zien. Ik ben wat heen en weer gelopen, maar geen Samantha. Uiteindelijk kreeg Marianne een sms, dat ze op de parkeerplaats stond. Ik had echter geen parkeerplaats gezien, dus wisten we nog niets. In de volgende sms gaf ze aan dat we naar links moesten lopen. Nou geen parkeerplaats. Uiteindelijk is ze ons bij de pier komen ophalen, waarbij ze aangaf dat ze “two women in blue” waren. Omdat er toch bijna niemand meer was, konden we ze nu meteen herkennen. Inmiddels waren we met onze bagage alle kanten opgelopen, dus we waren boos. Uiteindelijk hoefden we niet te betalen. Ons appartement is ongeveer een kilometer lopen van de haven. Maar de laatste 50 tot 80 m gaan steil berg opwaarts. Omdat de kamers nog schoongemaakt moesten worden, zijn wij het stadje gaan verkennen. Het is een klein, gemoedelijk toeristisch dorpje. Wel leuk. Het ligt aan een mooie beschutte baai. In de baai liggen allemaal zeilschepen voor anker. Dit is wat je verwacht van een tropisch eiland. Om 2 uur kregen we bericht dat het appartement klaar was. Wij ernaartoe gelopen. Het is een prachtig appartement, halverwege een berg gelegen met een fantastisch uitzicht over de baai. We hebben een klein prive zwembad. De keuken is van alles voorzien. De rest van de dag hebben we op ons mooie terras doorgebracht. Er is genoeg te zien op het water. Overal op het eiland zijn strandjes, maar het mooiste uitzicht is toch vanaf ons terras. Nadeel is wel dat het hard is gaan waaien, windkracht 5 bft. In het dorpje merk je dat niet zo, want dat ligt beschut, maar op ons terras waait alles weg. Met drie elektrische rolluiken kunnen we een open keuken aan het terras toevoegen. Kortom heel leuk. Gisteren hebben we lekker lui gedaan en toen we wilden gaan wandelen, begon het te regenen. Eerst wat gespetter maar later wat meer. Gelukkig bleef het bij een paar buien.’s Avonds zijn we uit eten gegaan. Je hebt hier veel leuke restaurantjes, maar veel zijn er ook ’s avonds dicht.

Vandaag zijn we naar fort Napoleon gelopen. We zijn vroeg op pad gegaan, want dan is de zon niet zo heet. De temperatuur is steeds rond de 28oC. Na het Franse ontbijt, stokbrood en croissantjes, liepen we al om half negen naar het fort. Het was nog een flinke klim. De dagjes mensen waren ook al gearriveerd. Velen huren een elektrische scooter of elektrische fiets of een golfkarretje. Ja dat is berg op een stuk sneller. Boven op het fort had je een prachtig uitzicht. Het museum was niet zo interessant. Daarna zijn we naar een strand aan de andere kant van het eiland gelopen. Dat was een mooi palmbomen strand. Maar daar kwam de harde noordoost passaat vol aan land, dus je woei gewoon weg. Dus maar niet lang gebleven. Via een andere weg zijn we teruggelopen naar het dorp en vervolgens naar ons appartement. Inmiddels hadden we toch 9 km gelopen.

Morgen gaan we weer terug naar Guadeloupe.