Van Vlissingen naar Aberdeen

Woensdag 28 mei zijn we uit Doorwerth vertrokken voor onze wildlife cruise met het schip de “Hondius”naar Spitsbergen. Buurman Dik heeft ons naar het station van Arnhem gebracht en daar hebben we de trein naar Vlissingen genomen. De treinreis ging erg voorspoedig. Tot Roozendaal was het de sneltrein en daarna de stoptrein. We vertrokken om 11.23 uit Arnhem en kwamen in Vlissingen om 14.06 aan. 2 uur en 43 minuten is best wel snel. In het centrum van Vlissingen slapen we een nachtje in het “Bouquet hotel Maldegem” vlakbij het standbeeld van Michiel de Ruyter. Het was een half uur lopen van het station naar het hotel. Gelukkig was het droog met af en toe de zon. Maar een half uur lopen met een zware reistas met wielen is toch vermoeiend. Gelukkig konden we halverwege uitrusten op een bankje. We zijn dus een dag eerder in Vlissingen dan het geplande vertrek van de “Hondius”. We doen het zo om te voorkomen, dat we onverhoopt niet op tijd zijn om de boot te halen, want die vertrekt gewoon op de geplande tijd.

In de middag zijn we Vlissingen doorgelopen. Er staan nog maar weinig oude koopmanshuizen. De stad is dan ook een paar maal in puin geschoten bij verschillende oorlogen. Maar er is wel een leuke kade/boulevard om te lopen. De schepen van en naar Antwerpen komen hier vlak langs gevaren. Ook vanuit onze hotelkamer hadden we goed zicht op wat er langs kwam varen. Vlak voor het hotel lagen de loodsboten in een kleine haven. Ze voeren af en aan met de loodsen voor de zeeschepen. ’s Avonds lekker vis gegeten bij de viswinkel.

De volgende dag regende het af en toe. Dus zijn we naar het scheepvaartmuseum gegaan. Dit is gevestigd in een oud koopmanshuis ooit behorend aan een rijke reders familie. Ze waren een van de heren 17 van de VOC en van de heren 19 van de WIC. Het is een erg leuk museum. Het is niet heel groot, maar we hebben er toch 2 uur rondgelopen. Daarna weer bij de viswinkel geluncht.

De opstapplaats voor de boot was bij het station. Maar teruglopen met de zware tas zagen we niet zitten. Gelukkig hadden we een elektrisch toeristisch treintje gezien, die ook naar het station reed en daar mochten we mee. Uiteindelijk waren we ruim op tijd.

Medewerkers van de rederij kwamen al spoedig aanlopen om iedereen op te vangen. Wij vertrokken met de eerste bus naar het schip. Ze lag bij een droogdok. Gedurende 3 weken waren daar allerlei onderhoud werkzaamheden uitgevoerd. Voor het schip had de marechaussee een mobiel kantoor ingericht, om te kijken wie allemaal het land gingen verlaten. Eenmaal aan boord konden we al snel naar onze hut. We zitten vlak achter de brug aan bakboord op dek 7. Het heet de junior suite en is de op een na meest luxe hut. Omdat we goeie klanten zijn hebben we een upgrade gekregen van dek 4 naar dek 7. De hut is prachtig met grote ramen en een tweepersoons bed. Na een snelle safety briefing en verzamelen bij de reddingboten, vertrokken we al. Een half uur later voeren we vlak langs Vlissingen, want we gaan richting het noorden en dan ga je vlak langs de boulevard en het strand. Er stond wel een krachtige wind van 5 Beaufort. Hoe verder we de zee op kwamen hoe meer het schip begon te rollen en stampen. Onze eerste maaltijd was een buffet.

Vlak na het eten ging de loods van boord. Dit was nog wel spectaculair, omdat de loodsboot een catamaran was en die heeft een heel aparte manier van bewegen op de golven. De loods kreeg nog een plons water over zich heen. Maar gelukkig bleef het alleen bij een nat pak. Omdat Marianne toch weer wat zeeziekte verschijnselen kreeg zijn we na het eten lekker naar onze hut gegaan.