Douchen onder Syrius en Orion en Cartagena

De afgelopen dagen hebben we in hangmatten aan het strand overnacht in Tayrona N.P., waar we na een uurtje lopen aankwamen. Zo’n hangmat ligt niet eens vreselijk slecht, hoewel ik niet weet wat ik zou doen als ik moest kiezen tussen een tent en een hangmat. ’s nachts is er een bepaalde techniek voor nodig om je met lakenzak en al uit de hangmat te laten vallen en de lakenzak van je af te krijgen. Omgekeerd dezelfde procedure: lakenzak aantrekken en je in je hangmat laten vallen. Maar zo’n plekje aan de zee maakt veel goed. De volgende dag was een lekkere relaxdag, met een wandeling over de stranden in het park en een erg lang relaxmoment op het strand (wat eigenlijk niets voor mij is, maar je moet je aanpassen aan de omstandigheden en deze omstandigheden vroegen hierom).
’s middags zijn we vertrokken naar Taironaka. Een uurtje lopen naar de bewoonde wereld, een stukje met de bus en vervolgens een tocht met de boot over de Don Diego rivier, waar we in een natuurreservaat overnacht hebben. Daar waren te weinig kamers en moest er een herverdeling komen. Dat leverde voor de 6 alleenreizende dames het minste onderkomen op, met een buitendouche. Daar was niemand van de 6 echt van gecharmeerd en er volgde nogal wat gemopper. Die buitendouche bestond uit twee muurtjes van 1,5 meter hoog, maar toen ik er eenmaal onder stond begon ik de charmes ervan in te zien. Zeg nu eens eerlijk: waar krijg je de gelegenheid om te douchen met zo’n sterrenhemel boven je: recht naar boven kijkend zag je Orion en Syrius (één van mijn reisgenoten heeft wat meer sterrenkennis en één van de eerste lessen bestond uit het herkennen van deze sterren). Dat was een blij moment, bijkomend blijmakend aspect was dat ik er ook nog schoon van werd.

Op het moment dat ik dit opschrijf zijn we in Cartagena, waar we gisterenmiddag aangekomen zijn. In Spaans koloniale tijden werden vanuit Cartagena goud en andere rijkdommen naar Spanje verscheept. Daarmee werd de stad een mikpunt voor piraten. We hebben de hele dag door de stad geslenterd en ons vergaapt aan de prachtige balustrades en balkons, die vaak overwoekerd zijn met bougainvillea’s en andere prachtige bloeiende klimplanten. Ik kan zo langzamerhand al een fotoboek aanleggen van alleen Cartagena. Koffie gedronken in een koloniaal gigantisch groot (en duur hotel) met een binnenplaats waar toekan’s rondvliegen. Terecht staat Cartagena op de Werelderfgoedlijst van UNESCO! Een heerlijke romantische stad, waar je dagen kunt ronddwalen zonder je te vervelen.
Morgen gaan we met de boot naar de Islas del Rosario: idyllische eilandjes met witte zandstranden, wuivende palmen en een schitterende onderwaterwereld (volgens mijn reisprogramma). Dan kan er weer iets rood worden: tijdens mijn strandligsessie heb ik een roodverbrande buik opgelopen en een paar dagen geleden zijn we met een autoband de rivier afgezakt en zijn mijn schouders verbrand (factor 30 is niet voldoende blijkbaar). Morgen maar met een t-shirt aan de boot op dus.

Het zit er bijna op, deze dagen in Cartagena zijn een prachtige afsluiting van een bijzondere reis, niet alleen vanwege het land.

Liefs,
Marianne