Campeche, donderdag 27 februari
Door: Marianne, eindredactie Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
28 Februari 2014 | Mexico, Campeche
Aan het einde van de middag waren we weer in Merida terug, waar we ’s avonds weinig meer gedaan hebben. Het is carnaval, maar we hadden niet veel zin om weer de drukte in te gaan en hoorden later van onze medereizigers dat er, behalve nog meer drukte, niet veel aan was.
Vandaag hebben we, op weg naar Campeche, twee Maya-ruines bezocht. De eerste, Kabáh, bekend vanwege zijn Paleis van de Maskers, met afbeeldingen van de regengod, Chaac. Wel leuk om even rond te wandelen, maar dit maakte geen diepe indruk. In tegenstelling tot Uxmal, met de Piramide van de Tovenaar die hoog boven de bomen uitsteekt. Tussen de piramides en de andere tempels en paleizen, bevinden zich glooiende groene grasvelden, en bomen, met de vele leguanen als bewakers van het geheel. We hebben hier een paar uur rondgestruind en genoten van deze indrukwekkende Mayastad. De meeste piramides mogen niet meer beklommen worden, maar in Uxmal mocht dat bij één piramide nog wel. De piramides zijn erg hoog, de trappen erg steil en smal. Als je hoogtevrees hebt, is het afdalen even slikken. Het afdalen van Marianne is op film gezet.
Na onze bezichtiging van Uxmal zijn we gaan lunchen. In een gat in de grond, werd hout gestookt en een stoofpotje bereid. Afgedekt met een grote plaat en wat aarde erop, zodat de warmte goed binnenbleef. Wij gingen kijken hoe ons eten uit de grond gehaald werd. We kregen te zien, wat er allemaal voor ingrediënten in ons stoofpotje zaten (roodgekleurde pitjes, vermengd met limoen tot een smeuïge massa). Dat maakte indruk, waarna Luc, één van onze medereizigers, per ongeluk op de metalen deksel stapte met ons eten eronder. De deksel begaf het en het geheel stortte in. Er zaten gelukkig nog zoveel bladeren bovenop, dat ons eten gered was. Het stoofpotje smaakte heerlijk. Aan het einde van het ritueel volgde er nog een borrelfestijn, waarbij we één voor één een grote Mexicaanse hoed opkregen, in één teug een stoot tequila vermengd met kalua (koffie likeur), achterover moesten slaan en onze hoofden heen en weer geschud werden door de ober. Als de vrouw weigerde, moest de man een dubbele portie doen. Toen we weer de bus in moesten, hebben velen van ons een dutje gedaan. De 2,5 uur die we nog moesten rijden naar Campeche waren zo om. Campeche, oftewel in Mayataal Ah-Kin-Pech, is een leuk koloniaal stadje aan de Golf van Mexico. Het doet ons een beetje aan Cartagena denken. Ons hotel ligt in de historische kern vlakbij het Centrale Park. We reizen morgen weer door naar Palenque en zijn gelijk na aankomst het stadje ingegaan om het toch nog even bij daglicht te kunnen aanschouwen. Na dat geslenter hadden we trek, hebben een patatje met worstjes bij een straattentje gekocht en zijn dat op een bankje in het Centrale Park gaan oppeuzelen.
Groetjes,
Paul en Marianne
-
28 Februari 2014 - 19:09
Tess:
Leuk dat jullie Uxmal zo konden waarderen. Ondanks dat ik deze bijna aan het eind van mijn lang geleden reis zag, vond ik deze ook erg indrukwekkend. Niet in het minst omdat ik (ook) gruwelijke hoogtevrees heb. Ben ondanks dat wel in voor de film. Jullie hebben nog veel pareltjes te ontdekken. Veel plezier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley