Zeeolifanten

Vandaag is een geweldige en drukke dag geworden. Een dag die alles in zich had. Het begon vanmorgen met de wake up call om 5 uur. Ik was nog in diepe slaap en had moeite uit mijn bed te komen, maar Marianne had nergens moeite mee. Om half 6 zaten we in de zodiacs voor een cruise door Cooper Bay. Hier zitten veel Macaroni en kinband pinguïns. We voeren langzaam langs de rotsige kust en overal sprongen deze kleine soort pinguïns in het water om te gaan eten. De kinband pinguïn heeft een tekening van een kinband in z’n hals. De Macaroni pinguïn heeft wat gele veren op zijn kop. Het was bijna windstil, de zon was net op en scheen mooi de baai in. Bij een klein kiezelstrand lagen enorme zeeolifanten tussen de zeeleeuwen en de pinguïns. Het was een mooie tocht om de dag mee te beginnen.
Daarna stond het ontbijt klaar en werd het anker op gehaald. De volgende stop zou Gold Harbour zijn, waar we rond een uur of 10 aankwamen. Vlug de zodiacs weer in voor een wandeling op het strand. Hier was weer een gigantische kolonie koningspinguïns. Dit zijn wel onze favoriete pinguïns. Ze zijn mooi en grappig om te zien en ontzettend nieuwsgierig. Als je gewoon even bleef staan of ging zitten, kwamen ze heel schuchter langzaam steeds dichterbij. Ze begonnen zelfs aan je kleding te pikken. Het was prachtig weer. Blauwe lucht en weinig wind. Gewoon een lekkere frisse winterdag. Alhoewel het is hier zomer. Gold Harbour ziet er schitterend uit vooral met de zon. Op de achtergrond komen meerdere gletsjers naar beneden en het groene gras en een paar kleine riviertjes zorgden voor een prachtig panorama. En dan op de voorgrond pinguïns, heel veel pinguïns. En overal weer de speelse zeeleeuwtjes, die achter ons aankwamen. Maar nu ook zeeolifanten. Gigantische dieren van zeker drie tot vier meter. Ze lijken op grote, vette zeehonden, waarbij de volwassen mannetjes een neuskwab hebben, die op een slurf lijkt. Het zijn logge beesten, die met een aantal tegen elkaar op het strand lagen. Golden Bay was echt wel een hoogtepunt en het weer zat ook mee.
Maar de dag was nog niet voorbij, want St.Andrews Bay stond ook nog op het programma. Uiteindelijk stapten we daar om 4 uur ’s middags aan wal. Hier is de grootste koningspinguïn kolonie van South Georgia. En we hebben er al een paar honderd duizend gezien. De zon hield het inmiddels voor gezien. De bedoeling was om naar een kleine berg te gaan en dan vanaf boven op de kolonie neer te kijken. We moesten dan nog wel een riviertje oversteken. Dat was toch moeilijker dan gedacht, want door de zon was er extra gletsjerwater ontstaan. Uiteindelijk konden we toch de rivier over, maar het water zou wel tot kniehoogte komen. Dus natte voeten, want onze laarzen kwamen niet tot onze knieën. Ik zag dat niet zitten, maar Marianne stond met een beetje hulp, als bijna eerste aan de overkant. Ze riep dat het wel meeviel. Uiteindelijk ben ik ook gegaan en kwam gelukkig toch met droge voeten aan de overkant. Na een wandeling van 20 minuten hadden we een prachtig uitzicht op de kolonie. Overal waar je keek stonden koningspinguïns. Ook op onze heuvel. Waarschijnlijk zie ik ze vannacht ook in mijn dromen.
Zojuist hebben we South Georgia verlaten, maar het heeft aan al onze verwachtingen voldaan. We zijn nu onderweg naar de South Orkney eilanden. Daar doen we 2 tot 3 dagen over, afhankelijk van hoe erg de storm wordt. Vannacht gaat het behoorlijk waaien, 7 tot 8 bft. Volgens de kaptein kan je nu beter in bed blijven. Dan kun je niet vallen en de zeeziekte is minder erg. We zullen zien.