Copan
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul
10 Maart 2014 | Honduras, Copán
Vandaag zijn we van Antigua naar Copan gereden. De route ging gedeeltelijk over de Pan American highway. Na korte tijd gereden te hebben, kwamen we door Guatemala stad. Dit is een grote lelijke stad. Gelukkig zijn we alleen door de buitenwijken gereden. Vanaf een brug over een kloof hadden we mooi zicht op wat sloppenwijken, die tegen de steile kloofwand op waren gebouwd. Vervolgens langzaam maar zeker afdalen naar het laagland. Het landschap is nog bergachtig, maar wordt steeds droger. Tussen de middag even een stop gemaakt om te lunchen bij een hotel met zwembad. Inmiddels is het weer erg warm geworden. Dus van het zwembad hebben we dankbaar gebruik gemaakt. Daarna ging de rit voorspoedig. Omdat het zaterdag is, waren er niet veel vrachtwagens op de weg en konden we lekker doorrijden. Om half 4 waren we al bij de grens met Honduras. Omdat we hier maar drie dagen in het land zijn, was de douane niet erg in ons geïnteresseerd. De formaliteiten waren zo gepiept, even 20 quetzal, ca 2 Euro betalen om Guatemala uit te mogen en 20 Lempires (ca 1 euro) om Honduras in te kunnen. Met 10 minuten was de hele groep erdoor. Een half uur later stonden we al in het stadje Copan ruinas.
Omdat de bus niet bij het hotel kon komen, moesten we een paar blokken lopen, maar dat was maar ca 300 m. Ons hotel Camino Maya (het pad van de Mayas) ligt op de hoek van het centrale plein. Het is het mooiste en knuste hotel tot nu toe. De kamers zien er prachtig en gezellig uit. Ook zijn ze erg sfeervol ingericht met mooie schilderijen en leuke beelden. Vanaf de veranda op de 1e verdieping kun je het leven op straat rustig en mooi gade slaan. Pal voor het hotel werden allemaal kraampjes met eten opgezet, waarna er meteen grote stukken vlees op de grill gingen. Het eten vond goede aftrek bij de plaatselijke bevolking. Wij zijn een stukje verderop bij ViaVia gaan eten. Deze tent wordt gerund door een Belg. Gelukkig hebben we ook nog wat euro’s gewisseld voor Lempires bij de grens, want hoewel er overal met dollars en Quetzals betaald kan worden, was dat in de supermarkt niet zo. Na het eten was het op het centrale plein een drukke bedoening. Er liep vooral plaatselijke jeugd rond. Maar ondanks de losse en gezellige sfeer lopen er ook agenten en soldaten rond, met hun vinger aan de trekker. We weten niet, wat we ervan moeten denken. Ook is er een soort disco/feest, waarvan wij later hoorden, dat het een missverkiezing was.
Zondag: Het heeft vannacht gestortregend. Daardoor is de elektriciteit in de hele stad uitgevallen. Ons hotel heeft een generator, dus wij hebben van stroomuitval niet veel gemerkt.
De etenskraampjes voor het hotel zijn vervangen door groentekraampjes. Ook zij doen goede zaken met de plaatselijke bevolking. Na een uitgebreid ontbijt zijn we vertrokken naar de plek van de Maya ruines. Dat is maar 2 km buiten het dorp, maar wij gingen met onze eigen bus. We hebben nu een bus voor 50 personen, dus we kunnen ruim zitten. Bij aankomst in het park werden we verwelkomd door een aantal ara’s. Prachtige vogels, maar ze zijn hier uitgezet en worden bijgevoerd, zodat ze in de buurt blijven. Door al dat gestaar naar boven had Marijke (een groepslid) het prikkeldraad niet in de gaten, met als gevolg twee hevig bloedende benen. Marianne kon zodoende meteen haar EHBO lessen in praktijk brengen. In ieder geval was dit een prima bloedoffer om de Mayagoden gunstig te stemmen. De ruines waren ok, maar inmiddels hebben we er al een aantal gezien, zodat we niet snel meer onder de indruk raken. Na 2 uur rondlopen hadden we het wel gezien. We zijn zelf terug gelopen naar het stadje Copan Ruinas. Om 15.00 kregen we een rondleiding door het stadje van Geert, de Belgische eigenaar van ViaVia. Het was een interessante rondleiding, vooral omdat hij veel vertelde over het land Honduras. Dit is een heel erg arm en geweldadig land, waarbij alleen Copan van het toerisme leeft. Verder staan er in dit stadje her en der mooie huizen van mensen met familie in Amerika. Maar de hoofdinkomsten zijn drugs, die richting de US gesmokkeld worden. Na een leuk rondje door het dorp, Geert weer gedropt bij ViaVia. We zijn een hoop te weten gekomen over Honduras, maar niet allemaal even positief. Al met al vonden wij dit dorp mooi, leuk en gezellig.
Morgen gaan we weer Guatemala in.
-
13 Maart 2014 - 17:18
As:
Als je Wikipedia mag geloven is het een erg arm dorp, ondanks het toerisme. Meer dan 60% is analfabeet en iets meer dan 50% ondervoed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley