Peking, 5 oktober

We zijn aan het einde gekomen van onze treinreis van Moskou naar Peking. We hebben besloten om vanavond lekker met z’n tweeën te gaan eten en niet met de groep, die Pekingeend gaat eten. Er zijn genoeg eettentjes in de buurt.
Het was tot nu tot een hectisch gebeuren om zoveel mogelijk te zien in de korte tijd, die we hier hebben. Na aankomst met de trein de bus in en meteen naar de Lamatempel. Het was een mooie tempel, maar erg druk. Oorspronkelijk was het een paleis van een keizer, maar die ging groter wonen en schonk zijn oude optrekje aan de lama’s uit Tibet. Dat zal nu wel niet meer gebeuren. Het buurtje eromheen zag er ook leuk uit, echt Chinees. Daarna snel door naar de kloktoren en de drumtoren. We waren net op tijd boven in de drumtoren om nog een laatste concert van de gigantische drums mee te maken. Het geroffel was tot ver in de buurt te horen en gaf vroeger de tijd aan, net als bij ons de kerkklok. Toen was het tijd voor een ritje door de hutong (volksbuurt) naast de torens. Dat ging per riksja. Met 10 riksja’s achter elkaar was het een hele optocht. Maar we waren niet de enige grote groep. Nu is het zo dat het in China nu een feestweek is. Op 1 oktober kwam Mao aan de macht en dat wordt gevierd. Dus heel China is onderweg en dat merken we nogal. Maar de riksja rit was wel leuk. Vervolgens nog even een snelle blik op het plein van de ‘Hemelse Vrede. De rit ernaar toe was file rijden. Inmiddels was het al donker geworden. Toch nog even een half uurtje over het grote plein gelopen. Aan weerzijde staan grote Sovjet gebouwen (door de Russen voor Mao gebouwd). Aan het begin van het plein staat het gebouw met het gebalsemde lichaam van MAO. Paul heeft hem 12 jaar geleden al gezien. Nu was het gesloten en overdag kon de rij tot 5 uur wachttijd oplopen. Aan het eind van het plein is de toegang tot de verboden stad.
Uiteindelijk dan toch naar het hotel. De bagage in de hal gedropt, want er moest nog gegeten worden. In een restaurant vlakbij het hotel heerlijk gegeten. Er kwamen van allerlei Chinese gerechten op tafel, kortom prima.
Na een korte nacht ’s morgen om half zeven de bus weer in om naar de Chinese Muur te gaan. Daar aangekomen bleek, dat meer mensen vroeg opgestaan waren. Dit stuk muur is mooi gerestaureerd. Je kon een klein half rondje lopen of een grote. Of de hele ronde, maar dat was wel een pittige klim. De muur gaat hier wel steil omhoog. Wij hebben de kleine halve ronde gedaan, want daar liepen weinig Chinezen. Mao had volgens zeggen op de andere kant gelopen en er moest natuurlijk in zijn voetsporen getreden worden. Het grootste gedeelte van onze muurwandeling was het erg rustig. Pas het laatste stuk werd het druk. De Chinezen zitten wel overal te poepen en te plassen. Kleine kinderen worden gewoon in de wandelroute neergezet om te poepen boven een plasticje. Met honden in de stad gaat het ook zo. En dat terwijl er gewoon toiletten onderweg zijn. Op het drukke gedeelte moesten we met allerlei Chinezen op de foto. Soms vroegen ze het netjes, soms kwamen ze naast je staan. Hartstikke leuk hoor, maar we kwamen niet meer verder. Uiteindelijk toch de wandeling afgemaakt. Het was best pittig, want het was gewoon een lange trap met ongelijke treden. Daarna was het al weer tijd om te lunchen. We kregen weer dezelfde heerlijke gerechten, als gisteravond. Na de lunch naar het zomerpaleis van de keizer. Dit bestaat uit een aantal gebouwen aan een meer. Hier was het echter zo ontzettend druk, dat ik het idee had, dat de helft van de bevolking van Peking er rond hing. Het complex is erg groot, maar het was overal file lopen. Op het meer was het ook een drukte van belang met de vele waterfietsen. En op het meer dreef ook een gigantische badeend van Nederlands ontwerp. Dit is hier een echte hit, want menige Chinees liep met een pluche badeend. Ze waren in alle formaten te koop. Ons werd de drukte eigenlijk een beetje te veel. Na het lege Mongolië, nu het overvolle China. Peking is een giga grote stad. Maar alles is ruim opgezet. Veel hoogbouw, onder de 20 verdiepingen zie bijna geen gebouw. Er zijn veel ringsnelwegen om de stad, ik heb er minimaal 6 gezien. Alles minimaal 3 rijstroken één kant op. Maar de smog hangt ook over de stad. Het is zeer heiig. Ook bij de muur was dat het geval. Maar de Chinezen pakken dit probleem wel weer snel aan. Zo zijn er alleen nog maar elektrische brommers en scooters in de stad te vinden. De normale brommers zijn zeer vervuilend en mogen niet meer in de stad rijden.
Uiteindelijk het zomerpaleis vaarwel gezegd en naar ons hotel gegaan. Nog wel even één pagode vlakbij het hotel bekeken. En nu eindelijk rust.

Dat was het weer. Einde van een zeer gevarieerde, maar ook vermoeiende reis.
Groeten uit Peking en tot in Nederland.

Marianne en Paul