Walvissen en snorkelen

Gisteren geboekt voor een combinatie snorkel- dolfijntoer. Daarvoor moesten we weer vroeg opstaan, half 7. Op de kade verzamelden zich tientallen mensen voor onze boot, we schatten dat er ca. 100 man op onze boot meeging. Dat was wel wat meer dan onze eerdere tocht, waar een man of 15 op de boot zat.Toen we ingescheept waren en een fijn plekje op het bovendek hadden gevonden, gingen we de zee op. Al snel ging er een enthousiast gejuich op de boot, want in de verte had men een walvis gespot. Dat was echter ver weg en lag niet op de route. 
Maar . . . . , even later, recht op onze koers en veel dichterbij: 4 walvissen, dicht bij elkaar en om de paar minuten kwamen ze boven of spoten ze hun verbruikte lucht in een nevel van water omhoog en af en toe zag je hun staartvin als ze dieper doken. 2 walvissen bleven continu dichtbij onze boot. 
De walvissen zijn dit jaar uitzonderlijk vroeg, normaliter zijn ze er pas vanaf december. De bultruggen komen vanuit Alaska om hier te paren of hun jongen ter wereld te brengen. De jonge walvissen komen als eerste.
Wij genoten van dit schouwspel, het zijn zulke grote imposante dieren en als je beseft dat er zoveel jaren op ze gejaagd is (en nog steeds gedaan wordt), dan is het aandoenlijk om ze zo dichtbij te zien.
Na een tijd van vele ah’ s en oh’ s (in het Engels dan), moesten we verder, want we moesten snorkelen. Deze keer richting Lanai, waar we in een baai voor anker gingen en het water in mochten. Vanuit de boot zag dat er niet bijzonder uit, maar onder water was het prachtig: allerlei verschillende soorten koraal, gekleurde vissen die we nog niet eerder gezien hadden, weer een zeeschildpad die we een tijd gevolgd hebben en Paul heeft ook een murene gezien. Van de vele mensen aan boord, gingen er niet veel het water in en we konden ongestoord van het mooie onderwaterlandschap genieten. In tegenstelling tot bij Molikini, waren hier weinig boten. Er lag, behalve onze boot, maar een kleine boot waar maar een paar mensen op waren.
Na een klein uurtje hielden we het snorkelen voor gezien en gingen we weer aan boord. Daar stond ons een heerlijke lunch te wachten. De zon scheen volop, de gehele dag.
Op de terugweg zagen we ook nog veel vliegende vissen. 
We hebben geen dolfijnen gezien, maar dat vonden we helemaal niet erg. 
Cor zijn walvistoer was helaas wat minder, hij heeft geen walvis gezien. Wel mag hij het komende jaar gratis weer een keer mee, maar gezien het feit dat we morgen weer verder trekken naar het volgende eiland, zal hij daar niet veel aan hebben. Hij heeft echter wel genoten van de mooie boottocht.