De laatste dagen

De laatste dagen op Big Island hebben we op een relaxte manier doorgebracht. We hebben wat rondgeslenterd in Kona, de zonsondergang bekeken en vanuit de veranda van een Mexicaans restaurant, met op de achtergrond live muziek van een bluesmuzikant (tot groot genoegen van Paul uiteraard) de laatste blikken op de Stille Oceaan geworpen. 
Vanaf ons appartement is het centrum niet ver, ca. 20 minuten lopen, maar ze zijn hier niet echt op wandelaars ingesteld. Het ‘wandelpad’ is een soort vluchtstrook langs de weg, soms wat breder en soms erg smal. Dat pad moet gedeeld worden met de enkele dappere fietser.
De zonsondergang vanaf de pier was indrukwekkend met een oranje/rode gloed en op de voorgrond de palmbomen.
De allerlaatste dag zijn we in de Kealakekua baai gaan kanoën. Daar zijn we al eerder geweest, tijdens onze snorkeltocht en dat vonden we een mooie afsluiting voor onze laatste dag op Hawaii. Ons vliegtuig vertrok pas om 10 uur ’s avond, dus we hadden de hele dag. De kano hebben we voor een paar uur gehuurd van een local. We moesten achter hem aanrijden met onze auto, vervolgens een stukje achter in zijn pick-up (waar Paul zich goed moest vasthouden, anders gleed hij bovenop de grote hond van de man). Bij het water stond Rufus, een grote stevige Hawaiiaan die ons de kano in hielp.
Paul had zijn snorkelspullen bij zich, maar is niet gaan snorkelen, want de kano ging al bijna om toen hij erin stapte en dat vond Marianne niet zo prettig. We waren het erover eens dat het ongetwijfeld lastig zou zijn om de kano weer in te komen vanuit het water en het was in de baai verboden om de kant op te gaan (natuurgebied). We hebben een tijdje in de baai rondgedobberd, in de hoop dolfijnen te zien, maar we hebben er maar een paar gezien.
Na een paar uur peddelen en ronddrijven hadden we het wel bekeken en gingen we terug naar Rufus, die bij terugkomst vroeg of we de zeeschildpadden wilden voeren. Er waren drie schildpadden die gek waren op de bladeren van een bepaald soort boom en die hebben we een tijdje staan voeren. 
We moesten vanmorgen al uitchecken, maar konden ons gelukkig douchen en omkleden bij het zwembad van ons appartement. 

De terugreis was wel lang, want alleen al aan vliegtijd is het toch een uurtje of 18, maar alles ging voorspoedig en we zijn sinds vanochtend weer thuis.
Ook hier is het lekker warm en hebben we weer een mooi uitzicht: het oranje/geel knisperende vuur van de open haard.