Paradijselijk eiland Ko Yao Noi

Donderdag 2 Februari.

We zitten nu in Paradise Koh Yao en het is zeker een klein paradijs. Maar dat is niet gratis, want hier worden Nederlandse prijzen gehanteerd. Maar daar zijn dan wel allemaal extra’s voor. Zo werden we voor de eerste keer in mijn leven met een golfkarretje naar onze kamer gereden. Het zijn allemaal grotere en kleinere huisjes met grote luxe kamer, een terras en een buiten douche. Met een schuifpaneel kun je privacy creëren. We zitten 50 m van het strand en kijken naar de karst rotsen die in de verte liggen. Ontbijt is op het strand en andere maaltijden ook. Maar vanavond ging het even mis, want we kregen tijdens het diner een tropische stortbui. Wij waren bij de eerste druppels al verhuisd naar een tafel onder een dak. Maar de laatsten gingen pas toen de bui losbrak. Daarna werd het leuk, want het dak lekte hier en daar en de goten zaten met bladeren gedeeltelijk verstopt. Sommige mensen hadden pech en moesten meerdere keren verkassen. Inmiddels liep er tussen en onder de tafeltjes een ware rivier door het zand. Het personeel begon meteen te graven om een goeie afvoer te creëren. Na een klein uur was de bui weer voorbij.

Gisteren werden we al een uur te vroeg opgehaald voor de rit naar Phuket. Maar daar hadden we al op gerekend, want dat was al eerder gebeurd. De rit ging eerst door jungle gebied en kwam uiteindelijk bij de kust bij Khao lak. Daar heeft de tsunami in 2004 ook aardig huisgehouden. We zagen ook een bord dat wees op de tsunami begraafplaats. Na 2.5 uur en heel even zoeken, werden we afgezet bij de jachthaven. Nou dat was een sjieke boel. Er lagen een stuk of 5 superjachten, waarschijnlijk van Poetins vrienden en veel dure kleinere boten. Om 14.00 werden we met de boot van ons hotel en het hotel hiernaast naar het resort gevaren. Het was een uurtje varen met een forse snelheid. De boot was nog aardig vol met ca.16 personen.

Voor vandaag stond er een boottocht langs de eilandjes gepland met snorkelen. Het bleek vanmorgen dat we de enige waren, dus een prive boot. Dat was wel zo fijn. We konden daardoor goed in de schaduw zitten, want het was erg mooi weer. Met forse vaart ging het naar de eerste eilandjes in de richting van Krabi (oosten). Bij het eerste idyllische strandje waren we de eerste. Maar daarna kwamen er redelijk wat boten uit richting Krabi. Op een gegeven moment was het file varen om via een nauwe toegang een kleine baai te bereiken. Maar de omgeving is echt prachtig. Vervolgens kwam onze eerste snorkel plek. Er was wel wat koraal, maar wij zijn verwend en hebben mooier gezien. Maar geen probleem, want snorkelen is elke keer weer leuk. En er waren legio leuke gekleurde vissen. Helaas was het water erg toebel. Na de snorkelsessie, werden we gedropt op een mooi strand met heel veel toeristen. Marianne vond een mooie plek onder een boom in de schaduw. Helaas vonden de mieren het ook een leuke plek. Steeds weer kwamen ze ons lastigvallen, grote rode mieren. Je kan ze eten, want tijdens onze wandeling naar het Karen dorp bij Birma in de buurt, at onze gids ze ook, om te laten zien dat ze eetbaar waren. Ze smaakten naar ammoniak. We hebben ze platgeslagen en afgevoerd , maar niet opgegeten. Na een uur ging het weer verder tussen de eilanden door naar de volgende snorkelplek. Hier konden we door een gat in de rotsen naar een klein binnenwatertje zwemmen, waar het water helderder was. Daar zag Marianne een panterbaars. Ik heb hem gemist. Vervolgens door naar onze lunch plaats. Weer een strandje, maar hier waren maar een paar mensen. Het hotel had een prima lunch gemaakt, bestaande uit een wrap met kip, een salade en fruit. Nu hadden we een mooie plek in de schaduw zonder mieren of ander ongedierte. Na de lunch bezochten we nog een heel ander soort eiland. Daar viel namelijk bij eb een heel groot stuk zand droog. Dat gaf prachtige kleuren aan het water. Na een paar mooie fotomomenten ging het weer terug naar ons Paradise. We hebben genoten.

Na terugkomst waren er veel neushoornvogels op het Paradise terrein. We zien ze regelmatig, maar nu ook erg dichtbij. Prachtige vogels zijn het. Ook zitten er eekhoorns in de bomen en is er een huis varaan. Hij zit elke dag op dezelfde plek. De temperatuur is in de middag wel 30oC . Dat is toch wel warm om veel te doen. Vooral in de zon is het heet. Maar ’s morgens is er een lekkere temperatuur.

Vrijdag 3 februari. Vandaag staat er een fietstocht over het het eiland Koh Yao Noi gepland. Marianne wilde dit graag doen en we hadden dit gisteren besproken. Ik was wat minder enthousiast. Ik zag me al berg op en af gaan en de weersvoorspellingen zagen er niet goed uit.Vanmorgen tijdens het ontbijt viel de eerste bui al. Het is zwaar bewolkt, maar daardoor niet zo heet. We moesten met de boot een stukje varen, want er loopt alleen een onverhard pad hierheen. We hadden de boot van 09.00 en terug moesten we kiezen, 12.00 of 15.00. Marianne wilde de laatste en ik de eerste. Uiteindelijk won Marianne het pleit (a happy wife is a happy life). Het was ca 10 minuten varen en ook de fietsen gingen mee op de boot. Nou het begon al goed, stonden we goed en wel op de kade om aan de fietstocht te beginnen, begon het toch te hozen. Gelukkig konden we wel schuilen. Ik zag me al 6 uur door de regen fietsen, dus mijn humeur werd er niet beter op. Maar Marianne was optimistisch en ze kreeg gelijk. Het bleef nagenoeg droog tijdens het fietsen. De tocht ging helemaal langs de kust en kende maar 1 serieuze klim. Het laatste stuk ging dwars het eiland over naar de andere kant. Het eiland is nog niet overspoeld door toeristen, maar er waren overal wel kleinschalige accomodaties. De tocht ging langs rubberplantages en kleine huisjes. Er was weinig verkeer van auto’s en brommertjes. We hadden mountainbikes, die goed reden, maar ik moest wel wennen aan het harde zadel en voorover zitten. Maar we vorderden snel en kwamen langs mooie strandjes met mooie uitzichten op de eilanden. Doordat het zwaar bewolkt bleef, was het niet te heet, maar aangenaam. Er wonen ca 4000 mensen op het eiland en de meerderheid daarvan is moslim. Dat was duidelijk te zien. Uiteindelijk na ca. 15 km fietsen waren we bij het enige dorp van het eiland. Dat stelde niet veel voor, maar even rond kijken bij de winkeltjes is altijd wel leuk. We vonden ook een klein eettentje voor de lunch. Thaise pannenkoek en heerlijke koffie na. Tijdens de lunch regende het, maar wij zaten droog. Daarna zijn we op ons gemak dezelfde weg terug gefietst.