Naar huis

Laatste dagen Sulawesi: Manado en de Bunaken
Gisteren zijn we met de boot naar de Bunaken geweest, waar we op drie plaatsen weer gesnorkeld hebben. Het koraal viel iets tegen, vergeleken met de Togian eilanden, maar de vissen waren talrijk, in aantallen, soorten en kleuren. Het leek alsof we in een groot aquarium rondzwommen. We hebben ook zeeschildpadden gezien, één vanuit de boot en één met snorkelen.
De lunch was in het resort op de Bunaken, waar de helft van de groep nog een aantal dagen verblijft. Een buffet, dat wij niet al te geweldig vonden. Er waren wat kraampjes, waar souvenirs van schelpen, sarongs, gekleurde jurken en t-shirts. Ik heb een leuke, kleurige jurk gekocht en Paul een rood t-shirt met daarop twee clownsvisjes. Het duurde even voordat we zijn maat gevonden hadden, maar de dames van de kraampjes verwezen ons naar het kraampje waar ze de juiste kleur en juiste maat hadden. Mijn jurk kostte omgerekend 2 euro en Paul zijn t-shirt bijna 5 euro.
Je merkt dat het regentijd wordt, elke dag wordt het langer bewolkt en inmiddels hebben we ook elke dag regen. Ook op de terugweg met de boot van de Bunaken naar ons resort onweerde en regende het.
Vandaag regende het nog langer en heviger.

Gisterenavond ook het afscheidsdiner met de groep. Het duurde even voordat we een fatsoenlijke prijs met de taxi’s afgesproken hadden om ons naar Manado te brengen. Ons resort ligt een aantal km buiten Manado en het is te ver om te lopen. Daar waar wij de dag daarvoor 55.000 rupiah betaalden voor de rit naar het centrum, vroegen ze nu 100.000! Zogenaamd omdat er file stond, maar die stond er tijdens onze rit ook. De files ontstaan voornamelijk door de talrijke blauwe bemo’s die kriskras de weg oprijden en midden op de weg stoppen.
Uiteindelijk konden we voor 75.000 per taxi op weg naar het restaurant. Daar hebben we een aantal rijsttafels besteld en dat was heerlijk eten. Het beste eten tot nu toe. Hoewel we de noodles en rijst nu wel een beetje zat beginnen te worden.

Vanochtend een rustige ochtend. Het begon droog, maar al gauw regende het pijpenstelen. We zouden om 13 uur opgehaald worden en hadden onze kamers tot 13 uur. Paul voelde zich ’s morgens niet lekker en moest zelfs overgeven. Hij voelde zich met vlagen duizelig en misselijk. Gelukkig kon hij nog even rusten op de kamer en voelde hij zich later wat beter. Om 12 uur werden de 9 groepsgenoten opgehaald met de boot voor hun verlenging op de Bunaken en die hebben wij uitgezwaaid. Het was toen (weer even) droog.

Het was maar een halfuurtje rijden naar het vliegveld van Manado en daar zitten we nu te wachten op het 1e deel van onze vlucht. Dat duurt ca. 3 uur, daarna een paar uur wachten op Jakarta en dan nog 14.20 uur naar Amsterdam.

Het was een leuke, afwisselende reis. Sulawesi is een ongerept eiland. We hebben nauwelijks toeristen gezien. Hoogtepunten waren de trekking door Torajaland, de Bada vallei en de Togian eilanden. Soms was de reis ook vermoeiend door de lange reisdagen, maar er waren ook wel wat rustmomenten, vooral in het tweede deel van de reis. Er waren twee optionele excursies waar we niet aan deelgenomen hebben en daar hebben we geen spijt van. Over de laatste excursie was iedereen die mee was negatief: veel te veel rijden in relatie tot de bezienswaardigheden.

Inmiddels zijn we al weer een paar uur verder en zijn we in Jakarta aangekomen. Paul is weer helemaal opgeknapt en we zitten nu in de Starbucks aan de koffie.