Relaxen in Manado

Vandaag een lekker relaxte rustdag gehad, terwijl de meeste mensen van de groep nog een uitstapje hebben gedaan naar een nationaal park. De groep was pas kwart voor tien ‘s avonds terug, terwijl ze al om acht uur waren vertrokken. Wij hadden het idee, dat er niet zoveel te zien zou zijn. Dat bleek ook het geval, dus we hadden de juiste keuze gemaakt. Ze hadden ongeveer 9 uur al rijdende doorgebracht. De markt, de vulkaan en het nationale park met spookdiertjes waren niet zo bijzonder om er 9 uur in de auto voor door te brengen. En dan te bedenken, dat we gisteravond ook pas om één uur gingen slapen. Wij waren vandaag pas om kwart voor twaalf naar Manado gegaan met een taxi. Om half drie waren we al weer terug, want Manado is geen bijzondere stad. We zijn in twee zeer grote en moderne winkelcentra geweest en hadden het daarna wel gezien. We hebben hier een prima kamer met terras. Maar alles ziet er toch wat verwaarloosd uit. Ook is er een lekker zwembad. Vanavond hebben we samen met reisgenote Lena in ons resort gegeten. Lena had dat ’s middags ook gedaan en zei dat ze lang op het eten moest wachten. Nou dat was nu ook weer het geval. We hebben bijna twee uur moeten wachten, terwijl er maar 5 eters waren in het restaurant. Ik had als vooraf garnalen cocktail. Het zag er goed uit, vier garnalen hingen over het glas en met de saus smaakten ze prima. Maar toen ik in de grote hoeveelheid saus naar de rest van de garnalen zocht, kon ik niets meer vinden. Ik aan de ober gevraagd, waar mijn andere garnalen waren, maar die stond er beteuterd bij te kijken en wist niet wat hij moest doen. Mijn hoofdgerecht was lekker, een kip cordon bleu. Marianne vond haar vis wat taai en droog en heeft de helft aan de kat gevoerd. Dit ook gezegd, maar met kritiek weten ze zich geen raad. Lena had hetzelfde als Marianne en dat hoofdgerecht kwam pas een half uur na ons hoofdgerecht. Op onze vraag of er niet twee stukken vis tegelijk in één pan konden, hadden ze geen antwoord. Tja dat is Westerse logica en geen Oosterse.

Gisteren was een lange dag. Van Luwuk moesten we eerst terug vliegen naar Makassar en daarna naar Manado. De overstap tijd bedroeg 7,5 uur. Gelukkig had Brenda goed haar huiswerk gedaan en had een alternatief gevonden. Met taxi’s gingen we naar een hotel vlakbij Fort Rotterdam, waar een lekker zwembad was en daar mochten we voor een paar euro zwemmen en zonnen. Ook hebben we even verderop bij de eettentjes bij de haven gegeten. Om half drie waren we in de stad en om zes zijn we weer terug gegaan naar het vliegveld, waar we de bagage in een locker hadden achter gelaten. En dan te bedenken dat van Luwuk naar Manado maar een half uur vliegen is. De vliegtuigmaatschappij, die dit doet staat echter op de zwarte lijst van gevaarlijke maatschappijen. Luwuk Makassar was 1,5 uur vliegen en van Makassar naar Manado was ook weer 1,5 uur vliegen. Uiteindelijk waren we om kwart over twaalf ’s nachts in ons hotel/resort.