De Togian eilanden

Ons resort op Kadidiri bestond uit grote houten hutjes, met veranda inclusief hangmat, met vlak voor onze hut het strand en de zee. Er zijn wel ratten (die hebben onze zeep opgegeten), vleermuizen (die hebben onze bananen opgegeten), maar omgeving en het uitzicht zijn onverbeterlijk. Vanaf onze veranda kunnen we de zon zien ondergaan.
Na 5 uur varen met de veerboot en daarna nog een uur met een kleine prauw, zijn we hier een paar dagen geleden aangekomen.
De eerste middag hebben we al in de baai voor ons resort gesnorkeld en dat was al veelbelovend. De volgende ochtend was het eb en moesten we vanaf de lange pier het water in, daar was het koraal nog mooier. ’s Middags zijn we met zijn zessen gaan snorkelen met een boot en konden we op 3 plaatsen het water in. Prachtig, groot koraal en veelkleurige vissen. Allerlei soorten varianten van anemonen, we keken onze ogen uit. Bij een eilandje was het water af en toe erg warm en dat bleek door vulkanische activiteit te komen.
De volgende dag gingen we weer met de boot snorkelen. De eerste plek was midden op zee, waar een prachtig koraalrif was. De stroming was hier wel sterk, dus we moesten wel flink zwemmen om bij de boten in de buurt te blijven. De tweede plek was een meertje op een aantal meters verwijderd van zee. Vanaf de boot zwommen we naar de kust en vervolgens een stukje lopen naar het meer: jellyfish lake. Dat meer staat bekend om zijn niet-stekende kwallen. Snorkelend en zwemmend in dit meer, werden we omringd door tientallen kwallen, die om ons heen bewogen: prachtig. Je kon ze aanraken, ze waren erg zacht. Het leken net kleine organische ruimtescheepjes, kleintjes ter grootte van een nagel en veel groteren.
Wij vonden het onderwaterleven op de Togian eilanden erg mooi. We hebben grote waaiers van koraal gezien, in allerlei vormen en mooie kleuren, blauwe zeesterren, rode zeesterren, een grote murene, een kleine rifhaai, kreeft en allerlei mooi gekleurde vissen, maar ook een pokdadige duivel schorpioenvis. Onze reisgenoten hebben ook zeeslangen gezien.
Vandaag zijn we met een grotere boot teruggevaren naar Bunta, dat was in totaal weer een paar uur varen. De boot was grotendeels overdekt en er lagen matrassen, waar we op konden zitten en liggen. De uren waren zo voorbij. In Bunta werden we opgewacht door onze chauffeurs en de twee busjes. Na een aantal uren rijden, zijn we nu in een vreselijk luxe hotel beland in Luwuk. Morgen gaan we via Makassar naar Manado vliegen, een flinke omweg want we moeten eerst weer helemaal terug naar het zuiden (waar we onze reis begonnen zijn), een overstaptijd van 7,5 uur en dan naar Manado. Dit is de enige manier om met een maatschappij te vliegen, die niet op de zwarte lijst staat.