Naar Ampana

Van Tentena naar Empana, 31 oktober
Gisterenavond in een klein lokaal tentje Nasi Kampur gegeten, samen voor 3 euro. Het tentje werd druk bezocht, door eters en afhalers. Een gezellige boel. Na het eten teruggelopen naar het hotel en redelijk vroeg naar bed gegaan, want we moesten de volgende dag vroeg op: om 6 uur ontbijt.
Er was nl. een roadblock, vanwege wegwerkzaamheden werd de weg op een bepaald tijdstip helemaal afgesloten.
Iedereen van de groep is keurig op tijd aanwezig. Er is niemand die ook maar iets te laat is.

Het was een mooie route vandaag, groen beboste bergen en vervolgens langs de zee, de weg omgeven door palmbomen.

Bij de theepauze keken we uit over zee en wat zagen we daar: dolfijnen. Ik zag in de verte elke keer iets, opspattend water en volgens mij waren het dolfijnen. De anderen in de buurt gaven aan dat het misschien grote vissen waren. Toen Paul kwam, vroeg ik het aan Paul en die keek eens goed en constateerde ook dat het dolfijnen waren. Ze kwamen ietsje dichterbij en toen zagen we ze wel goed, wel erg in de verte, maar we zagen ze met de ruggen boven water komen en af en toe springen. Een maakte zelfs een complete salto. Wat een cadeautje.

Later, bij de lunch, zag Paul weer een groep dolfijnen. Nu waren ze wat rustiger en haalden geen capriolen uit, maar je zag ze duidelijk zwemmen.

Geluncht deze keer met een heerlijke gegrilde vis (Marianne) en noodles (Paul). Daarna op pad naar Ampana. Onderweg was het erg warm.
Ons hotel in Ampana is prima, grote kamers, met airco, wel helaas zonder warm water, maar ja, je kan niet alles hebben.
Toen we hier aankwamen, zijn we samen met Lena, naar de supermarkt gegaan. Onderweg kwamen we een zijstraatje tegen, dat leek op een marktje en daar zijn we ingelopen. Lena heeft daar nog een leuke stof gekocht. Verder nog wat bananen voor morgen op de boot, want dat is een lange tocht zonder snackmogelijkheden.

In de supermarkt verderop hebben we een lekkere magnum gekocht en wat snacks. De magnum hebben we op de stoeltjes buiten bij de supermarkt opgegeten.

Teruggeslenterd via de andere kant van het dorpje kwamen we weer bij ons hotel terecht, waar we nu aan het wachten zijn op de briefing voor morgen: de boottocht naar de Togian eilanden. Eerst 5 uur varen met de ferry naar Wakai en dan worden we door de eigenaar van ons ‘resort’, met de prachtige naam Kadidiri Paradise Resort, opgehaald met diens bootje voor het laatste stukje van de tocht. Resort heeft hier overigens in Indonesië een wat andere betekenis dan wij gewend zijn, als het goed is hebben we gewoon leuke hutjes aan zee. Op de Togian eilanden blijven we 3 nachten. We kunnen niet al onze bagage meenemen, maar inmiddels zijn we daar al aan gewend. Bovendien hebben we op het eiland niet veel meer nodig dan onze zwemspullen en snorkelspullen.
We zijn erg benieuwd naar het onderwaterleven. Het koraal heeft hier nogal te lijden gehad van het vissen met dynamiet en cyanide, maar volgens de informatie is dit ook al weer hersteld.