1 november

1 november
Inmiddels hebben we de strategie dat we naar die kant van het eiland gaan, waar het mooi weer is. Dat kan, want als er aan de ene kant van het eiland 70% kans op regen is, is de kans aan de andere kant misschien 20% en da’s veel beter. 
Dat betekende vandaag dat we weer naar de Waimea Canyon en Kokee State Park gingen om een poging te doen om te wandelen. 
Dat was een goede keuze, want het was prachtig zonnig weer en onderweg genoten we weer van de uitzichten.
Cor was geobsedeerd door het lopen van zijn Awa Awapuhi trail, want hij wilde perse dat mooie uitzicht aan het einde van die trail zien. Hij heeft die trail eergisteren al gelopen, maar door de regen geen enkel uitzicht gezien.
Wij vonden dat niet zo’n goed plan (om 1,5 uur te lopen over een glibberig pad met 1 mooi uitzicht) en besloten een andere trail, de Pihea trail te gaan lopen, een trail met volgens de beschrijvingen mooie uitzichten tijdens de gehele trail. Cor dus afgezet bij zijn trail, een tijd afgesproken waarop we hem op zouden halen en wij naar de Pihea trail. De trail begon over een goed pad, beetje stijgend, beetje dalend, maar na een half uurtje moest er flink geklauterd worden over glibberige rotsen recht omhoog. Er kwam geen einde aan dat geklauter en geglibber, dus op een bepaald moment, toen het zoveelste mooie uitzichtpunt bereikt was, werd unaniem besloten om te keren en terug te glibberen. Marianne, die inmiddels behoorlijk bemodderd was (niet gevallen hoor!) deed voor de zekerheid haar regenhoes maar om haar rugzak, want zij voorzag al dat er wellicht op het achterwerk naar beneden geglibberd zou worden en dan bleef in ieder geval de rugzak schoon. Deze tactiek bleek goed te werken, helaas alleen voor de rugzak en niet voor het lichaam. 
De terugtocht verliep ondanks de verwachting, voorspoedig en het stel kwam weliswaar bemodderd, maar ook heelhuids weer aan het begin van de trail terecht, waar een rotsblok opgezocht werd om in de zon bij te komen. 
Cor stond weer keurig op tijd aan het begin/einde van zijn trail klaar en zo togen we weer huiswaarts.
We hebben, op advies van de Lonely Planet, vandaag felgekleurde t-shirts aan gedaan, want er wordt in het Kokee State Park gejaagd en zo waren we in ieder geval te onderscheiden van de arme beestjes waarop gejaagd wordt.
Paul was in het fluoriserend oranje, Marianne in het fuchsiaroze en Cor in het gifgroen.