20 augustus, Jinja, Nile Gold en King fishers
Door: MarianneAntoinette
Blijf op de hoogte en volg Paul
20 Augustus 2011 | Oeganda, Jinja
We dachten dat we ons zo langzamerhand wel ingesteld hadden op de African way, maar soms valt dat niet mee met onze mentaliteit. Steven zou ons vanmorgen om 9.30 ophalen, nadat wij naar de waterval waren geweest. We dachten dat een halfuurtje voor het ontbijt wel genoeg was, maar dat was de Mzungu denkwijze. We hadden yoghurt met muesli besteld , wij waren alleen met zijn vieren in de ontbijtruimte en we vroegen ons af hoe moeilijk yoghurt met muesli maken kon zijn. Na ¾ uur kregen we te horen dat de yoghurt op was, ze waren naar de winkel geweest, maar ook daar was het op. We hebben uiteindelijk een andere variatie op onze bestelling gekregen en ook de waterval hebben we nog gezien.
Daarna een boottochtje over de Nijl. We hebben tientallen soorten vogels gezien, waaronder arenden, pelikanen en een aantal soorten prachtige ijsvogels. Daarna geluncht. We hebben veel geluk met Steven als onze gids, hij voelt zich erg verantwoordelijk voor ons. Ik zou om 14.00 uur gaan paardrijden, maar we waren nogal laat en ik stelde voor om met een boda-boda (achter op een brommertje) te gaan zodat de anderen rustig konden lunchen. Ik had weliswaar geen idee waar ik naartoe moest, behalve dat het aan de overkant van de Nijl was, maar als Steven de chauffeur goede instructies gaf, leek mij dit geen enkel probleem. Steven wilde daar niets van weten, volgens hem was dat niet veilig. We hebben dus onze lunch snel verorberd, de anderen zijn in Jinja gebleven en Steven heeft mij bij de plek afgezet waar het paardrijden startte.
Vandaag is overigens de eerste dag dat we geen regen hebben en het zelfs warm was. Wel aangenaam warm, maar je voelt de zon op je huid branden.
Mijn paard heette Nile Gold, een eigenwijze bonte, die nog niet zo oud was. Het Afrikaanse tempo geldt hier niet voor paardrijden. In die 2 uur durende rit hebben we zeker een stuk of 15 galopjes gedan. Aan het begin van onze rit reden we over een heuvelkam, waarvandaan we een prachtig uitzicht op de Nijl, met zijn vele stroomversnellingen en kleine eilandjes. Bij onze eerste galop vroeg Nile Gold zich af wat voor stijve hark er op zijn rug zat te bonken en vertikte het om ook maar iets anders te doen dan te draven. Maar, zoals onze gids zegt: Voor elk probleem is een oplossing. Nile Gold en ik hebben de deal gesloten dat ik in de stijgbeugels zou gaan staan (een soort rengalop zonder ren als het ware) en hij zou galloperen. Dat ging een stuk beter. Wel heb ik die hele 2 uur van mijn lunch kunnen genieten, de avocado met kip kwam regelmatig naar boven door dat stevige ritje.
We hadden een klein groepje, 2 toeristen (toevallig ook een Nederlandse), 2 gidsen en 2 stagiaires die bij de stallen werkten. Maar het was een prachtige tocht, na het stuk langs de Nijl gingen we het binnenland in over smalle rode kleiweggetjes, pittoreske huisjes en kinderen die weer erg enthousiast waren als ze ons zagen, galloperend over weggetjes langs het suikerriet.
Daana opgehaald door Steven, de anderen in Jinja opgepikt en nu zijn we bezig onze was terug te krijgen.
Morgen gaan we naar Murchison Falls, een lange reisdag van 9 uur en we vertrekken dus ook om 6 uur. Murchison ligt in het noordwesten, dichtbij de grens van Congo en we blijven daar 3 nachten.
Liefs,
Marianne
Daarna een boottochtje over de Nijl. We hebben tientallen soorten vogels gezien, waaronder arenden, pelikanen en een aantal soorten prachtige ijsvogels. Daarna geluncht. We hebben veel geluk met Steven als onze gids, hij voelt zich erg verantwoordelijk voor ons. Ik zou om 14.00 uur gaan paardrijden, maar we waren nogal laat en ik stelde voor om met een boda-boda (achter op een brommertje) te gaan zodat de anderen rustig konden lunchen. Ik had weliswaar geen idee waar ik naartoe moest, behalve dat het aan de overkant van de Nijl was, maar als Steven de chauffeur goede instructies gaf, leek mij dit geen enkel probleem. Steven wilde daar niets van weten, volgens hem was dat niet veilig. We hebben dus onze lunch snel verorberd, de anderen zijn in Jinja gebleven en Steven heeft mij bij de plek afgezet waar het paardrijden startte.
Vandaag is overigens de eerste dag dat we geen regen hebben en het zelfs warm was. Wel aangenaam warm, maar je voelt de zon op je huid branden.
Mijn paard heette Nile Gold, een eigenwijze bonte, die nog niet zo oud was. Het Afrikaanse tempo geldt hier niet voor paardrijden. In die 2 uur durende rit hebben we zeker een stuk of 15 galopjes gedan. Aan het begin van onze rit reden we over een heuvelkam, waarvandaan we een prachtig uitzicht op de Nijl, met zijn vele stroomversnellingen en kleine eilandjes. Bij onze eerste galop vroeg Nile Gold zich af wat voor stijve hark er op zijn rug zat te bonken en vertikte het om ook maar iets anders te doen dan te draven. Maar, zoals onze gids zegt: Voor elk probleem is een oplossing. Nile Gold en ik hebben de deal gesloten dat ik in de stijgbeugels zou gaan staan (een soort rengalop zonder ren als het ware) en hij zou galloperen. Dat ging een stuk beter. Wel heb ik die hele 2 uur van mijn lunch kunnen genieten, de avocado met kip kwam regelmatig naar boven door dat stevige ritje.
We hadden een klein groepje, 2 toeristen (toevallig ook een Nederlandse), 2 gidsen en 2 stagiaires die bij de stallen werkten. Maar het was een prachtige tocht, na het stuk langs de Nijl gingen we het binnenland in over smalle rode kleiweggetjes, pittoreske huisjes en kinderen die weer erg enthousiast waren als ze ons zagen, galloperend over weggetjes langs het suikerriet.
Daana opgehaald door Steven, de anderen in Jinja opgepikt en nu zijn we bezig onze was terug te krijgen.
Morgen gaan we naar Murchison Falls, een lange reisdag van 9 uur en we vertrekken dus ook om 6 uur. Murchison ligt in het noordwesten, dichtbij de grens van Congo en we blijven daar 3 nachten.
Liefs,
Marianne
-
20 Augustus 2011 - 21:28
Cees:
Weer een leuk verhaal Marian, ik wist niet dat je paard reed, doe je wel voorzichtig met de Afrikaanse manege paarden.
liefs en tot de volgende keer -
21 Augustus 2011 - 07:58
Tess:
Geweldig dat het weer dit keer zo meewerkte, kan me het verhaal van vorig 'verregend' Nieuwzeelands rijtochtje nog wel herinneren. Het is toch ook een hele leuke manier om van de omgeving te genieten enne ach voorzichtig kun je altijd nog worden (ergens na je 80e verjaardag ofzo). Geniet ze vooral van je reis! -
21 Augustus 2011 - 17:57
Jelle:
M, ik lees met enorm veel plezier je optimistische en humoristische verhalen... ooit al eens gedacht om een bundel uit te brengen?
Veel plezier nog! -
21 Augustus 2011 - 19:12
As:
bijzonder Mar om op een paard door de Nijl te waden, wauw! wat een heerlijke verhalen.
liefs As -
22 Augustus 2011 - 20:54
Mark En Anita:
Hallo Marianne,
Geest verruimend zijn weer jouw reisverslagen vanuit het zuidelijke continent. Belevenissen vanuit het hart geschreven, een wereldreiziger pur sang. Social media vanuit Africa. Wie had dat kunnen bedenken 15 jaar geleden? Je verslagen gelezen te hebben begrijpen we je passie voor het reizen al is het op één pk of met meerdere pk`s.
Wij wensen jou veel reis plezier toe. -
23 Augustus 2011 - 15:47
Ton:
Hoi Marianne,
Jelle heeft al een voorschotje geven over de verhalen, die je steeds schrijft. Maar ik kijk elke keer weer met bewondering, naar de verhalen die je schrijft. Hoe je het steeds maar weer uit je mouw schut.
Heb je wel achter op de Boda Boda gezeten, lijkt me gevaarlijke dan op een paard.
Gr.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
