De afgelopen week

We zijn nu in Kisoro een uur rijden vanaf onze lodge en hier is voor het eerst sinds een week internet. Ik heb per dag een verslag bijgehouden, maar het kost teveel tijd om dat hier neer te zetten (ik moet over een half uur terug zijn bij het guesthouse waar Steven ons gedropt heeft) dus ik geef een algemeen verslag van de afgelopen dagen en alleen van gisteren mijn uitgebreide verslag.

De afgelopen week hebben we in onze tentjes geslapen op campings waar we zonder bewaking niet alleen van en naar onze tent mochten lopen in het donker, soms vanwege de bosolifanten, soms vanwege nijlpaarden en ander groot wild. Ons uitzicht was een meer, of uitgestrekt savannelandschap, of het oerwoud. Op een plaats hadden we prachtige hutten die wijdverspreid van elkaar en van het hoofdgebouw in het oerwoud lagen. Over allerlei slingerpaadjes door 5 meter hoog olifantsgras en struiken en bomen kwam je bij je hutje en vanuit mijn hutje zag ik alleen oerwoud en hoorde oerwoudgeluiden. Op een ander plekje stonden we vlakbij de Congolese grens op een plekje waar alleen onze 4 tentjes stonden en werden we ‘s nachts bewaakt door een aantal soldaten die de wacht hielden bij een kampvuur.
We zijn de afgelopen dagen langs de Congolese grens naar beneden gezakt. Het landschap varieert enorm, sanvannelandschap, groene valleien, theeplantages, bananenplantages, regenwoud, hoog gebergte. De wegen zijn meestal hobbelige kleiwegen die spekglad zijn als het geregend heeft, maar soms hebben we een klein stukje asfalt.
Het land is vruchtbaar en groen en de mensen zijn blij. Volgens onze normen hebben ze niets, maar ze doen alles relaxt, hebben nooit haast, zijn oprecht vriendelijk, hebben geduld, lachen vaak, hebben tijd voor elkaar en helpen elkaar.
De kinderen zijn nog steeds enthousiast, waar we ook komen, ze komen op ons afrennen als we ergens lopen of als ons busje eraan komt en ze zien dat er blanken inzitten. Een brede glimlach van ons (die komt spontaan op als je die lieve snoetjes ziet), levert een nog bredere glimlach als reactie op. Ook de ouderen komen nieuwsgierig naar ons toe als we ergens stilstaan. Behalve in de lodges zien we onderweg geen andere blanken.
Op een fiets kun je alles vervoeren, zelfs een bed en ook op de hoofden wordt vanalles vervoerd, grote wasteilen met inhoud, takkenbossen, immense trossen bananen.
We hebben heel veel dieren gezien, prachtig mooi gekleurde, grote vogels, enorme krokodillen, chimpansees, bavianen en allerlei soorten andere apen.
Het indrukwekkendst tot gisteren waren de leeuwen in Ishasha die in de bomen klimmen en waar we er 4, op een metertje of 8 afstand gezien hebben. Daar hebben we gebiologeerd naar zitten staren en foto’s maken, totdat Steven ons losrukte uit dit bijna onwerkelijke plaatje omdat we voor donker onze tenten moesten opzetten. Die grote katachtigen zijn aandoenlijk als ze op een boomtak liggen met hun grote poten en klauwen naar beneden bungelend.