Heli-hike en andere zaken

Vandaag voor het eerst van mijn leven in een helikopter gezeten en dat was een fascinerende ervaring. Het was tot het laatste moment de vraag of onze heli-hike door zou gaan want het weer is hier nogal veranderlijk, het ene moment schijnt een zwak zonnetje, het andere moment is het helemaal bewolkt. Maar we hadden geluk: met z'n zessen in een helikopter naar ergens halverwege de gletsjertong gevlogen en vervolgens 2,5 uur op de gletsjer rondgewandeld met crampons aan onze schoenen vastgegespt. We liepen met meer dan 6 op de gletjsers, in totaal volgens mij een stuk of 24 man, die met helikopters naar boven gebracht werden. De wind die de rotoren (als dat zo heet) van de helikopter teweegbrengt is zo hard, dat we op de gletsjer op onze hurken moesten gaan zitten en petjes e.d. moesten. Dat was weer een enerverende ervaring. Het is hier overigens nu maandagmiddag, na onze heli-hike hebben we nog een wandelingetje rond lake Matheson gemaakt, dat bekend is om zijn weerspiegeling in het water, als je geluk hebt zie je Mount Cook in het water weerspiegeld. Zoveel geluk hadden wij niet, maar het was wel een mooie wandeling. Na al die mooie vergezichten heb ik me maar op het micro-gebeuren gestort en mosjes, varentjes en aanverwant bosspul op de foto gezet.
Vrijdag hebben we een rustige wandeling in het Abel Tasman park gemaakt, waar we met een boot naar het beginpunt, Kaiteriteri, gebracht werden. We hadden mooie uitzichten over baaitjes met kristalhelder water en op een zandstrandje hebben we onze lunch genuttigd en geluierd.
We zijn nu een aantal dagen op het Zuidereiland en het is hier erg mooi. Veel ruiger dan het Noordereiland: hoge beboste bergen, diepe rivierkloven en smalle weggetjes en brugjes. Zaterdag zijn we de westkust afgezakt, langs indrukwekkende rotsformaties en rivieren. We hebben bij Cape Foulwind gewandeld en daar ook zeehonden gezien. De wandeling ging langs grote flagplants (waarvan de Maori vezels maken voor hun kleding). De zee is hier prachtig woest, golven met schuimkoppen bulken op het strand en tegen de rotsen aan. Omdat hier verschillende stromingen bij elkaar komen (warm en koud) heeft de zee verschllende kleuren, het lijkt alsof er strepen doorheen lopen en achter elke streep is er een andere kleur. Een andere wandeling die dag (ja, we wandelen wat af hier) ging langs de rotsformaties bij Punakaiki, de pancake rocks en die rotsen lijken inderdaad op enorme opeengestapelde pannenkoeken. Op sommige stukken zijn er in de rotsen diepe kloven of grote gaten waar de zee op beukt met zo'n geweld dat er een wolk van stoom af komt, soms met een klein regenboogje. Die nacht hebben we in Blackball overnacht, een bijzonder voormalig goud- en kolenmijnstadje, waar we in een karakteristiek hotel overnacht hebben, genaamd het voormalige Blackball Hilton, hetgeen overigens het tegengestelde is van de luxe die ik me bij een Hilton-hotel voorstel, maar daardoor wel uiterst charmant. Ik heb nog nooit zoveel foto's van de binnen- en buitenkant van een hotel gemaakt. Onze groep bezette ca. de helft van de hotelkamers en de andere helft van de kamers werd in beslag genomen door ruige, getatoeerde motorrijders.
's Morgens hebben we een rondleiding door het stadje gehad en onze enthousiaste gids vertelde allerlei leuke verhalen over het verleden, maar ook over het heden van het dorpje. Door hoge bergen, waarvan de topjes in de nevel verdwenen zijn, en langs gletsjerrivieren met een melkachtig blauwe kleur zijn we naar de Franz Jozef gletjser gereden, waar we een klein wandelingetje gemaakt hebben naar het begin van de gletsjertong. Dat was een redelijk saaie wandeling, maar wel een welkome afwisseling na een paar uurtjes in de bus. Er zijn in Nieuw Zeeland 3000 gletsjers en de grootste is de Tasman gletjser, die is 27 km lang en op sommige plaatsen 600 m dik. Het schijnt dat er recentelijk een stuk van 1 km afgebroken is, het verhaal gaat dat dit gebeurd is als gevolg van de aardbeving, maar onze gletjsergids van vandaag vertelde dat dat waarschijnlijk onzin is. Dat er 1 km afgebroken is, is wel waar, dat brok is in een meer terechtgekomen en heeft een tsunami met golven van 3 m hoog veroorzaakt. Gelukkig woonden daar geen mensen in de buurt. Wij zitten nu in 4 persoons appartementjes, die, zeker vergeleken met wat we de afgelopen dagen hadden, vreselijk luxe zijn.
Morgen gaan we naar Queenstown.