Olifanten en grote krokodillen

Vandaag voor het eerst nat geworden van het zweet en niet van de regen.
Na een slapeloze nacht is mijn spijsverteringsstelsel nu wat rustiger en hopelijk is de cultuurintegratie geslaagd.
Wij zijn vanmorgen vroeg naar de overkant van de Nijl gegaan waar het meeste wild zit. Ik heb mijn ogen uitgekeken, ik wist niet dat hier zoveel dieren waren. Het dak van ons busje kan omhoog en we kunnen naar alle kanten uitkijken. We hebben vele tientallen nijlpaarden gezien, waterbokken, hartebeesten, giraffes, buffels, verschillende soorten antilopes, apen, wrattenzwijnen, arenden, prachtige ijsvogels, een paar leeuwen en het mooiste waren de olifanten die bij het water stonden en vervolgens vlak voor ons busje de weg overstaken.
‘s middags een boottocht over de Nijl waar we nog veel meer nijlpaarden, olifanten, prachtig gekleurde vogels en erg grote krokodillen gezien hebben. Daarna werden we gedropt aan wal en konden we in een uurtje naar de bovenkant van een grote waterval lopen. Het was al wat later in de middag, maar het was nog bloedheet en het was een leuk wandelingetje, waar ik, vrees ik, alle ingenomen ORS van de afgelopen dagen weer uitgezweet heb. Alleen de laatste 3 cm van de mouw van mijn t-shirt was nog droog, de rest niet.

Dat het hier zo warm is, komt omdat Murchison Falls een van de laagstgelegen gebieden is waar we komen, het ligt tussen de 630 en 1300 meter. Het is het grootste Ugandese natuurgebied en wordt in tweeen gedeeld door de Victoria Nijl. De Nijl heeft hier verschillende aftakkingen en dus ook verschillende namen. Het landschap bestaat uit hoog gras, met her en der palmbomen, acaciabomen en ander boom- en struikgewas.